Pionierskie dzieło niemieckiego matematyka i teologa Johanna Christopha Heilbronnera, wykładowcy (prawdopodobnie) uniwersytetu w Lipsku. Heilbronner po raz pierwszy w dziejach nauki posłużył się w pracy badawczej określeniem “historia matematyki”. W swoim obszernym dziele (niespełna 1000 stron) próbuje nakreślić rozwój tej dziedziny nauk ścisłych od czasów starożytnych do XVI wieku. Opiera się w swoich erudycyjnych badaniach na kompilacji matematycznych wykładów Arystotelesa i Psellosa oraz innych zachowanych w bibliotekach europejskich rękopisów i pism matematycznych. Dzieło zawiera indeks nazwisk i tytuły dzieł, a także listę odkryć (choć nie bez pewnych błędów). Autor posługuje się nie tylko porządkiem chronologicznym, ale uwzględnia także zakres tematyczny, zestawiając różne informacje dotyczące konkretnego zagadnienia. Dużo uwagi poświęca także refleksji filozoficznej i analizie struktury całej nauki. Uwzględnia również prace uczonych arabskich i chińskich.
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:65253
Domena publiczna (public domain)
20 sty 2020
17 gru 2019
81
103
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/70655
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| nr inw. 2571, Pol.8.II.350 | 20 sty 2020 |
Arystoteles Schlosser, Johann Georg
Arystoteles Schlosser, Johann Georg
Arystoteles Schlosser, Johann Georg
Velcurio, Johannes
Liebler, Georg
Camerarius, Joachim
Strigel, Victorin