Kolekcja

Freie Presse, tygodnik ukazywał się w soboty pod zmienioną nazwą „Elbinger Freie Presse”. Od nr 15/1925 roku wraca do poprzedniej nazwy "Freie Presse". Pismo było kierowane do zwolenników socjaldemokracji zamieszkałych w Elblągu, Malborku i w okolicznych powiatach. Przez pierwsze lata istnienia gazeta borykała się z wieloma trudnościami materialnymi i organizacyjnymi, dlatego ukazywała się tylko raz w tygodniu. W 1927 r. podjęto próbę zwiększenia rangi pisma i dzięki wysiłkom Hermanna Schulza, Franza Rudnitzkiego, Ericha Gniffke i Paula Schulza zaczęło się ono już ukazywać codziennie. W 1927 r. prenumeratę "Freie Presse” opłacało 1000 osób, później liczba ta doszła do 4000. Redakcja otrzymywała część artykułów z „Königsberger Zeitung”, a w późniejszym czasie z berlińskiej „Konzentration”. Czołową rolę w gazecie odgrywał Paul Schmidt, jedynie w ostatnich miesiącach istnienia dziennika kierował nim Rudolf Haetzel. W lutym 1933 r. gazeta, analogicznie jak inne lewicowe pisma w Niemczech, przestała się ukazywać. (Redakcje pism lewicowych miały problemy z pozyskiwaniem ogłoszeniodawców (reklama firm, zakładów etc.) (dawna nazwa gazety: „Elbinger Volksstimme”)