This publication is unavailable to your account. If you have more privileged account please try to use it or contact with the institution connected to this digital library.
Grynaeus, Johann Jacob
1584
stary druk
Fryderyk III Wittelsbach, elektor Palatynatu Reńskiego, wspierający kalwinizm umarł w roku 1576 pozostawiając jako następcę Ludwika VI, wychowanego przez matkę Marię Hochenzollern na luteranina. Ludwik wymienił kadrę profesorską Uniwersytetu w Heidelbergu usuwając kalwinistów. Od 1583 roku na tronie elektorskim zasiadł syn Ludwika, Fryderyk IV, ale regencję sprawował jego wuj Jan Kazimierz, gorący zwolennik kalwinizmu. Z jego inspiracji katedrę teologii Uniwersytetu w Heidelbergu objął w 1584 roku wybitny szwajcarski teolog kalwiński, profesor w Bazylei, Jan Jakub Grynaeus (1540-1617) z zadaniem nadania jej kalwińskiego charakteru. W dniach 4-14 kwietnia 1584 roku odbyły się dysputy dotyczące najważniejszego punktu spornego pomiędzy zwolennikami Jana Kalwina i Marcina Lutra, a mianowicie kwestii obecności ciała Chrystusa w chlebie, którym dzielono się podczas Ostatniej Wieczerzy i w ogóle w chlebie eucharystycznym. Druk ten zawiera zapis mowy podsumowującej dyskusje z dnia 15 kwietnia autorstwa Grynaeusa. Na stronie tytułowej znajdują się dwa cytaty z pism św. Augustyna podkreślające nadrzędną wartość prawdy, w podobnym tonie napisana została jednostronicowa dedykacja skierowana do pobożnego i sprawiedliwego czytelnika. Po retorycznym wstępie uzasadniającym konieczność zabrania głosu i składającym hołd wszystkim obecnym, autor przechodzi do podsumowania, w którym zawiera kalwińską wykładnię nauki o obecności Chrystusa w eucharystii. Swoje argumenty wspiera licznymi passusami z Ojców Kościoła i Pisma Świętego. Mowa jest silnie zretoryzowana i zawiera więcej elementów odwołujących się do emocji niż do rozumu. Autor przedstawia się jako obrońca prawdziwej wiary nękany niegodziwymi atakami, na które wielkodusznie odpowiada. W drugiej części Grynaeus wzywa studentów do podążania drogą prawdy i kierowania się rozumem, dowodząc, że tylko aniołowie się nie mylą i podając przykłady starożytnych mężów, którzy naprawili swoje błędy. Utwór kończą trzy cytaty poetyckie z Erazma, z Psalmu 119 oraz prefacja liturgiczna. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.1328-Pol.6.II.1361. Format bibliograficzny: 4. Superekslibris: Samuel Meienreis. Pieczątki: 1, 10, 11. Dawne sygnatury: M.5, U.5, Z IIII?. Zewnętrzne oznaczenia: DT; pęknięcie zwięzów między blokiem a oprawą, poluzowanie oprawy, uszkodzenie przegubów; niewielkie deformacje; średnie zabrudzenia/zacieki/zaplamienia; niewielkie ubytki spowodowane przez owady. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.
typis Iacobi Mylii
Heidelbergae
image/x.djvu
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:46127
Pol.6.II.1338
lat ; grc
Domena publiczna (public domain)
Apr 1, 2015
222
43
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/50409
RDF
OAI-PMH
Citation style: Chicago ISO690
This page uses 'cookies'. More information I understand