„Obrona Polski” – dzieło autorstwa poety, satyryka, pisarza politycznego i teoretyka literatury Łukasza Opalińskiego młodszego (1612-1662) ( pseud.: Paulus Naeocelius). Dzieło jest apologią - mową poświęconą obronie dobrego imienia Polski, którą autor wydał w Gdańsku w odpowiedzi na łacińskie dzieło szkockiego satyryka Johna Barclaya „ Icon sive descriptio animorum” (Obraz charakterów). Opaliński był oburzony mało dokładnymi opisami Polski, m.in. położeniem geograficznym, etymologią Polski, haniebnymi przywarami szlachty polskiej. Dla obrony honoru, dobrego imienia i osłabienia „czarnego” wizerunku narodu polskiego w świecie, Opaliński odpierał wszystkie zarzuty Barclaya. Dawne sygnatury druku: D.5, F 716. Zewnętrzne oznaczenia: NT. Typ oprawy (materiał) – pergamin ; obleczenie – koloru zielonego ; okładzina – tektura ; pęknięcie zwięzów między blokiem a oprawą, poluzowanie oprawy, uszkodzenie przegubów ; niewielkie zabrudzenia/ zażółcenia/ zbrązowienia ; niewielki stopień zainfekowania mikroorganizmami ; niewielkie ubytki spowodowane przez owady ; blok lekko zdeformowany. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”(m.in. oczyszczanie: woda, mleczko Starwax, gumka w bloku, pędzel). Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.7.II.489-Pol.7.II.491.
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:43507
Domena publiczna (public domain)
11 mar 2015
3 sty 2014
682
87
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/48642
Solikowski, Jan Dymitr
Rosteuscher, Nathanel
Francius, Jacobus
Förster, Johann
Lorch C. A.
Francius, Jacobus