Uzupełnione, czwarte wydanie pierwszej części Allgemeine Geschichte der Christlichen Kirche nach der Zeitfolge(Powszechna historia Kościoła chrześcijańskiego w porządku chronologicznym) wydane w 1800 roku, w Brunszwiku. Autorem dokumentu jest Heinrich Philipp Konrad Henke (1752 -1809) - niemiecki teolog luterański, profesor teologii na uniwersytecie w Helmstedt, historyk Kościoła, od 1776 roku korespondencyjny członek Bawarskiej Akademii Nauk w Monachium. Henke był przedstawicielem krytycznej i racjonalnej teologii. Zgodnie z oświeceniowymi ideałami szukał w teologii "pewnego czystego sposobu myślenia" przez "powrót do ewangelickiej prostoty" oraz usiłował utożsamić biblijną religię z religią rozumu. Historię Kościoła starał się przedstawiać bez jej kolorowania i upiększania, a dogmaty modernizować. Allgemeine Geschichte der Christlichen Kirche nach der Zeitfolge jest uważane za główne dzieło Heinricha Henke, które doczekało się licznych, pozytywnych recenzji. Niemiecki uczony, biblista i teolog Ferdinand Christian Baur (1792-1860) określił je "jako jedno z najwspanialszych dzieł literatury". Niniejsza część publikacji, poprzedzona ogólnym wstępem o historii religii i kościoła chrześcijańskiego została podzielona na cztery okresy. Pierwszy obejmuje historię kościoła od czasów najdawniejszych do oblężenia i zniszczenia Jerozolimy w 70 roku n.e. , podczas wojny żydowskiej 66-73. Drugi dotyczy okresu od 70 n.e. do zwołania, pierwszego w dziejach chrześcijaństwa, soboru powszechnego - Soboru nicejskiego I - zwołanego przez cesarza Konstantyna I Wielkiego w celu przeciwdziałania zagrożeniom wiary chrześcijańskiej, związanym z szerzeniem się doktryny aleksandryjskiego prezbitera Ariusza. Zgromadzenie, trwające od 19 do 25 lipca 325 roku, zwołane zostało w Nicei, w Bitynii, a jego decyzje wywarły olbrzymi wpływ na rozwój religii, kultury i nauki europejskiej oraz na wydarzenia polityczne. Trzeci okres obejmuje lata 325 - 604, czyli okres od Soboru nicejskiego I do śmierci Grzegorza I zwanego Wielkim (ok.540-604) – 64 papieża, pierwszego mnicha będącego papieżem i reformatora Kościoła. Ostatni okres jest opisem historii kościoła od śmierci papieża Grzegorza I do 800 roku, a dokładnie koronacji Karola Wielkiego (742 lub 747 – 814) na świętego cesarza rzymskiego. W ten sposób, w noc Bożego Narodzenia roku 800 odtworzono cesarstwo na Zachodzie (Święte Cesarstwo Rzymskie) i narodziło się państwo katolickie o aspiracjach uniwersalnych, charakteryzujące się silną sakralizacją władzy politycznej i złożonym przeplataniem się polityki i religii, które trwało do 1806 roku.
im Verlage der Schulbuchhandlung
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:66149
Domena publiczna (public domain)
13 wrz 2021
13 wrz 2021
57
55
21
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/71784
Henke, Heinrich Philipp Konrad
Henke, Heinrich Philipp Konrad
Henke, Heinrich Philipp Konrad
Henke, Heinrich Philipp Konrad
Henke, Heinrich Philipp Konrad
Henke, Heinrich Phllipp Conrad
Rothe, Tyge Jesper
Rothe, Tyge Jesper