Nie masz uprawnień do wyświetlenia tego obiektu. Aby poprosić o dostęp do niego, wypełnij poniższe pola.
Winnig, August
1935
książka
Heimkehr (Hamburg, 1935) - jedna z kilku cieszących się dużym uznaniem prac autobiograficznych niemieckiego eseisty, polityka i działacza związkowego Augusta Winniga (1878-1956). W publikacji autor opisuje rozwój i transformację własnego myślenia oraz postrzegania rzeczywistości, począwszy od jego pobytu i pracy w krajach bałtyckich. Książka została podzielona na trzy rozdziały.Na okładce widniej rycina przestawiająca zarysy katedry w Rydze, zamku w Królewcu i kościoła garnizonowego w Poczdamie, które mają symbolizować każdy z rozdziałów książki. August Winnig urodził się w rodzinie grabarza jako jedno z 12. dzieci. W 1892 roku rozpoczął naukę w zawodzie murarza, a następnie pracował w zawodzie. Od 1896 angażował się politycznie, pisał do gazet socjalistycznych, brał udział w strajkach robotniczych. W 1904 roku rozpoczął pracę w gazecie związkowej Grundstein, której później został redaktorem naczelnym. W latach 1913-1919 był członkiem lokalnego sejmu w mieście Hamburg. W okresie 1913–1918 był przewodniczący niemieckiego związku zawodowego pracowników budowlanych. W 1918 roku został komisarzem (Reichskommissar) ds. krajów bałtyckich. Na tym stanowisku opóźniał wycofanie wojsk niemieckich oraz naciskał na rząd łotewski aby zwiększyć udział mniejszości niemieckiej we władzach kraju. W okresie 1919–1920 piastował funkcję nadprezydenta Prus Wschodnich. Został usunięty ze stanowiska po poparciu puczu Kappa-Lüttwitza, który był próbą przewrotu monarchistycznego w Niemczech, podjętą w marcu 1920 roku przez koła junkierskie i wojskowe. Następnie został wydalony z partii SPD i związków zawodowych. W 1922 roku rozpoczął studia w Berlinie, gdzie wraz z Hansem Grimmem, Hansem Carossa, Edwinem Dwingerem i innymi, należał do grona poetów Lippoldsberg. W 1927 roku wstąpił do partii starosocjalistycznej, a w 1930 roku do Stronnictwa Ludowo-Konserwatywnego. W czasie rządów nazistów ewoluował z orientacji narodowosocjalistycznej do chrześcijańsko-konserwatywnej, co zbliżyło go do środowisk, które zorganizowały zamach na Hitlera w 1944 roku. Uniknął represji po zamachu i w 1945 roku był współzałożycielem CDU. 29 marca 1955 roku został odznaczony Orderem Zasługi RFN.
Hanseatische Verlagsanstalt
Hamburg
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:69959
KD.24790
ger
Publikacja dostępna wyłącznie na terenie Biblioteki Elbląskiej
31 sty 2025
0
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/75486
RDF
OAI-PMH
Carlé, Erwin (Rosen, Erwin)
Styl cytowania: Chicago ISO690
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji Rozumiem