This publication is unavailable to your account. If you have more privileged account please try to use it or contact with the institution connected to this digital library.
Winnig, August
1935
książka
Heimkehr (Hamburg, 1935) - jedna z kilku cieszących się dużym uznaniem prac autobiograficznych niemieckiego eseisty, polityka i działacza związkowego Augusta Winniga (1878-1956). W publikacji autor opisuje rozwój i transformację własnego myślenia oraz postrzegania rzeczywistości, począwszy od jego pobytu i pracy w krajach bałtyckich. Książka została podzielona na trzy rozdziały.Na okładce widniej rycina przestawiająca zarysy katedry w Rydze, zamku w Królewcu i kościoła garnizonowego w Poczdamie, które mają symbolizować każdy z rozdziałów książki. August Winnig urodził się w rodzinie grabarza jako jedno z 12. dzieci. W 1892 roku rozpoczął naukę w zawodzie murarza, a następnie pracował w zawodzie. Od 1896 angażował się politycznie, pisał do gazet socjalistycznych, brał udział w strajkach robotniczych. W 1904 roku rozpoczął pracę w gazecie związkowej Grundstein, której później został redaktorem naczelnym. W latach 1913-1919 był członkiem lokalnego sejmu w mieście Hamburg. W okresie 1913–1918 był przewodniczący niemieckiego związku zawodowego pracowników budowlanych. W 1918 roku został komisarzem (Reichskommissar) ds. krajów bałtyckich. Na tym stanowisku opóźniał wycofanie wojsk niemieckich oraz naciskał na rząd łotewski aby zwiększyć udział mniejszości niemieckiej we władzach kraju. W okresie 1919–1920 piastował funkcję nadprezydenta Prus Wschodnich. Został usunięty ze stanowiska po poparciu puczu Kappa-Lüttwitza, który był próbą przewrotu monarchistycznego w Niemczech, podjętą w marcu 1920 roku przez koła junkierskie i wojskowe. Następnie został wydalony z partii SPD i związków zawodowych. W 1922 roku rozpoczął studia w Berlinie, gdzie wraz z Hansem Grimmem, Hansem Carossa, Edwinem Dwingerem i innymi, należał do grona poetów Lippoldsberg. W 1927 roku wstąpił do partii starosocjalistycznej, a w 1930 roku do Stronnictwa Ludowo-Konserwatywnego. W czasie rządów nazistów ewoluował z orientacji narodowosocjalistycznej do chrześcijańsko-konserwatywnej, co zbliżyło go do środowisk, które zorganizowały zamach na Hitlera w 1944 roku. Uniknął represji po zamachu i w 1945 roku był współzałożycielem CDU. 29 marca 1955 roku został odznaczony Orderem Zasługi RFN.
Hanseatische Verlagsanstalt
Hamburg
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:69959
KD.24790
ger
Publikacja dostępna wyłącznie na terenie Biblioteki Elbląskiej
Jan 31, 2025
0
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/75486
RDF
OAI-PMH
Carlé, Erwin (Rosen, Erwin)
Citation style: Chicago ISO690
This page uses 'cookies'. More information I understand