Geschichte der Hohenstaufen (Brunszwik,1844) - praca historyczna zawierająca obszerne omówienie historii dynastii Hohenstaufów, która rządziła Świętym Cesarstwem Rzymskim (niem. Heiliges Römisches Reich) w XII i XIII wieku, w opracowaniu austriackiego dziennikarza i pisarza patriotycznego Johanna Chrysostomusa Sportschila (1800-1863). Dorobek piśmienniczy autora obejmuje obszerne dzieła historyczne, kilka dzieł leksykalnych i gramatycznych, kilka pism geograficznych, prace dotyczące podróży zagranicznych, a także tłumaczenia. Jego dzieła historyczne, przeznaczone dla szerokiego grona czytelników charakteryzują się krótkim i precyzyjnym stylem pisania, wolnym od frazesów. Niniejsza książka opisuje polityczne, militarne i kulturalne wydarzenia za panowania Hohenstaufów, w tym m.in. wyprawy krzyżowe i stosunki z innymi krajami europejskimi. W materiale Sporschil korzysta z wielu źródeł, w tym kronik współczesnych historyków oraz listów i dokumentów samych Hohenstaufów. Hohenstaufowie to dynastia niemieckich władców, w większości cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego i książąt Szwabii. Niemiecka nazwa dynastii pochodzi od nazwy zamku Staufen w Szwabii. Założycielem dynastii był Fryderyk I (zm. 1105), książę Szwabii, ożeniony z Agnieszką, siostrą cesarza Henryka V. Ich młodszy syn Konrad został w 1127 wybrany na króla niemieckiego jako Konrad III (zm. 1152). Do 1135 był antykrólem wobec wybranego wcześniej Lotara Saskiego z Supplinburga. Dopiero po jego śmierci w 1138 objął pełną władzę. Z pocztu władców z rodu Hohenstaufów, na czoło wybija się trójka cesarzy - Fryderyk I Rudobrody, czyli Barbarossa (ok.1122- 1190), jako symbol władcy sprawiedliwego i uosobienia staroniemieckich cnót. Jego syn Henryk VI (1165-1197), który pobudzał zawsze wyobraźnię tych Niemców, których fascynowała jego polityka agresji i poszerzania granic imperium. To on doprowadził do małżeństwa z Konstancją Sycylijską w 1186 roku, które dało prawo do dziedzicznej korony po Normanach w Królestwie Sycylii. I wreszcie Fryderyk II (1194- 1250) - władca-zagadka. Wyobraźnię badaczy przełomu XIX I XX wieku pobudzała postać tego cesarza wojownika i jednocześnie filozofa. Urodzonego na południu Włoch i mówiącego słabo po niemiecku wodza snującego plany rozbudowania imperium od Lubeki po Ziemię Świętą, ale i piszącego traktat o sokolnictwie, otaczającego się naukowcami i ezoterykami. To on nakazał zbudować apulijski zamek Castel del Monte, w którego konstrukcji do dziś badacze odkrywają zakodowane zagadki matematyczne i geometryczne. Poczet Hohenstaufów, zamyka syn Konrada IV, książę Szwabii i król Sycylii Konradyn (1252-1268), ostatni z rodu bez skrupułów zgładzony w 1268 roku w Neapolu przez francuskich Andegawenów, chcących opanować południe Włoch. Po wygaśnięcie dynastii Hohenstaufów cesarstwo stoczyło się w długi okres bezhołowia i wojny domowej. Opracowanie uzupełnia dziesięć unikatowych stalorytów, opartych na oryginalnych rysunkach Wilhelma Trautscholda (1815-1877) i J.J. Junga, rytowanych przez najlepszych niemieckich artystów.
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:68318
Domena publiczna (public domain)
24 maj 2024
24 maj 2024
58
52
14
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/73751
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| 1844, Sporschil, Johann Chrysostomus, Geschichte der Hohenstaufen von Johann Sporschil | 24 maj 2024 |
Sallé, Alexander Sporschil, Johann Chrysostomus
Winkelmann, Eduard August
Simonde de Sismondi, Jean Charles Leonard
Simonde de Sismondi, Jean Charles Leonard
Simonde de Sismondi, Jean Charles Leonard
Simonde de Sismondi, Jean Charles Leonard
Simonde de Sismondi, Jean Charles Leonard
Simonde de Sismondi, Jean Charles Leonard