This publication is unavailable to your account. If you have more privileged account please try to use it or contact with the institution connected to this digital library.
Schröckh, Johann Matthias
1769
stary druk
Lebensbeschreibungen berühmter Gelehrten (Biografie słynnych uczonych) – (tom trzeci, część druga) – publikacja wydana w 1769 roku w Lipsku autorstwa Johanna Matthiasa Schröckha (1733-1808) - niemieckiego historyka, literaturoznawcy, poety i lekarza. Niniejsza, wzbogacona rycinami, część zawiera biografie dwojga uczonych: Anny Marii van Schurmann (1607-1678) i Matthiasa Hoë von Hoënegg (1580-1645). Anna Maria van Schurman urodziła się 5 listopada 1607 w zamożnej rodzinie kalwinów w Kolonii. Była niderlandzką uczoną, poetką, malarką i rytowniczką i pierwszą kobietą dopuszczoną do studiów wyższych na europejskim uniwersytecie (Uniwersytet w Utrechcie, 1636). Wykształcona w dziedzinach sztuki, muzyki i literatury, biegle władała czternastoma językami: holenderskim, niemieckim, francuskim, angielskim, włoskim, łaciną, greką, hebrajskim, arabskim, syryjskim, aramejskim, etiopskim, samarytańskim, perskim. Skonstruowała gramatykę języka etiopskiego. Posiadała również wiedzę z zakresu filozofii, teologii i medycyny. Poezję pisała w językach: niemieckim, holenderskim, łacinie, grece i hebrajskim. Jednym z najistotniejszych motywów pojawiających się w jej pracach było prawo kobiet do edukacji, szczególnie w rozprawie dedykowanej tej kwestii – Amica Dissertatio. W późnym okresie swojego życia zawiesiła działalność naukową na rzecz członkostwa w radykalnej sekcie Labadystów. Po odebraniu krytyki wobec swoich poczynań napisała autobiograficzny traktat teologiczny zatytułowany Eukleria. Była szanowaną i sławną w całej Europie postacią, z którą bezpośrednie kontakty nawiązały między innymi Krystyna Wazówna (1626-1689) – królowa Szwecji w latach 1632-1654 i Ludwika Maria Gonzaga de Nevers (1611-1667) - królowa Polski, żona dwóch polskich królów: Władysława IV i Jana II Kazimierza. Kolejnym uczonym, którego opis życia zawiera niniejszy dokument jest niemiecki, luterański teolog Matthias Hoë von Hoënegg (1580-1645). Urodzony 24 lutego 1580 roku Wiedniu był jednym z czołowych luterańsko-ortodoksyjnych teologów pierwszej połowy XVII wieku. Hoënegg studiował filozofię w Wiedniu a następnie filozofię i teologię w Wittenberdze, w wieku 22 lat został kaznodzieją nadwornym w Dreźnie, w 1603 roku kuratorem (superintendentem) w Plauen, w latach 1611-1613 był dyrektorem protestanckich dóbr czeskich w Pradze. Od 1613 roku do śmierci był głównym kaznodzieją sądowym Saksonii w Dreźnie. Jego kazania i pisma były silnymi polemikami luterańskimi przeciwko kościołom reformowanym, których przekonań nie akceptował bardziej niż kontrreformacyjnego katolicyzmu. Najbardziej znaczącym i głównym dziełem teologicznym Matthiasa Hoë von Hoënegg były dwutomowe Commentarii in Joannis Apocalypsin.
bey Christian Gottlob Hilschern
Leipzig
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:65697
92337
ger
Domena publiczna (public domain)
Sep 4, 2020
22
26
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/71329
RDF
OAI-PMH
Ulfert, C. F.
Bronner, Franz Xaver
Citation style: Chicago ISO690 Chicago
This page uses 'cookies'. More information I understand