Tytuł:

Abbildungen und Lebensbeschreibungen berühmter Gelehrten von Johann Matthias Schröckh […] Des dritten bandes zweyte Sammlung […]

Autor:

Schröckh, Johann Matthias

Słowa kluczowe:

stary druk - 18 w. ; gatunki literackie - biografie - 18 w. ; biografie słynnych uczonych ; Schurmann, Anna Maria van (1607-1678) ; Hoënegg, Matthias Hoë von (1580-1645) ; Schröckh, Johann Matthias (1733-1808)

Opis:

Lebensbeschreibungen berühmter Gelehrten (Biografie słynnych uczonych) – (tom trzeci, część druga) – publikacja wydana w 1769 roku w Lipsku autorstwa Johanna Matthiasa Schröckha (1733-1808) - niemieckiego historyka, literaturoznawcy, poety i lekarza. Niniejsza, wzbogacona rycinami, część zawiera biografie dwojga uczonych: Anny Marii van Schurmann (1607-1678) i Matthiasa Hoë von Hoënegg (1580-1645). Anna Maria van Schurman urodziła się 5 listopada 1607 w zamożnej rodzinie kalwinów w Kolonii. Była niderlandzką uczoną, poetką, malarką i rytowniczką i pierwszą kobietą dopuszczoną do studiów wyższych na europejskim uniwersytecie (Uniwersytet w Utrechcie, 1636). Wykształcona w dziedzinach sztuki, muzyki i literatury, biegle władała czternastoma językami: holenderskim, niemieckim, francuskim, angielskim, włoskim, łaciną, greką, hebrajskim, arabskim, syryjskim, aramejskim, etiopskim, samarytańskim, perskim. Skonstruowała gramatykę języka etiopskiego. Posiadała również wiedzę z zakresu filozofii, teologii i medycyny. Poezję pisała w językach: niemieckim, holenderskim, łacinie, grece i hebrajskim. Jednym z najistotniejszych motywów pojawiających się w jej pracach było prawo kobiet do edukacji, szczególnie w rozprawie dedykowanej tej kwestii – Amica Dissertatio. W późnym okresie swojego życia zawiesiła działalność naukową na rzecz członkostwa w radykalnej sekcie Labadystów. Po odebraniu krytyki wobec swoich poczynań napisała autobiograficzny traktat teologiczny zatytułowany Eukleria. Była szanowaną i sławną w całej Europie postacią, z którą bezpośrednie kontakty nawiązały między innymi Krystyna Wazówna (1626-1689) – królowa Szwecji w latach 1632-1654 i Ludwika Maria Gonzaga de Nevers (1611-1667) - królowa Polski, żona dwóch polskich królów: Władysława IV i Jana II Kazimierza. Kolejnym uczonym, którego opis życia zawiera niniejszy dokument jest niemiecki, luterański teolog Matthias Hoë von Hoënegg (1580-1645). Urodzony 24 lutego 1580 roku Wiedniu był jednym z czołowych luterańsko-ortodoksyjnych teologów pierwszej połowy XVII wieku. Hoënegg studiował filozofię w Wiedniu a następnie filozofię i teologię w Wittenberdze, w wieku 22 lat został kaznodzieją nadwornym w Dreźnie, w 1603 roku kuratorem (superintendentem) w Plauen, w latach 1611-1613 był dyrektorem protestanckich dóbr czeskich w Pradze. Od 1613 roku do śmierci był głównym kaznodzieją sądowym Saksonii w Dreźnie. Jego kazania i pisma były silnymi polemikami luterańskimi przeciwko kościołom reformowanym, których przekonań nie akceptował bardziej niż kontrreformacyjnego katolicyzmu. Najbardziej znaczącym i głównym dziełem teologicznym Matthiasa Hoë von Hoënegg były dwutomowe Commentarii in Joannis Apocalypsin.

Data wydania:

1769

Wydawca:

bey Christian Gottlob Hilschern

Miejsce wydania:

Leipzig

Rodzaj dokumentu:

stary druk

Sygnatura:

92337

Język:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)