Niemieckojęzyczny traktat z dziedziny pedagogiki o edukacji obywateli wydany w 1776 roku w Kopenhadze. Autorem opracowania jest Friedrich Gabriel Resewitz (1729-1806) - opat, pedagog, wychowawca i polityk oświatowy, od 1776 roku kaznodzieja niemieckojęzycznego kościoła św. Piotra w Kopenhadze. Wiek pedagogiki, jak zwykło się nazywać oświecenie, to czas upowszechniania wiedzy oraz propagowania nowych poglądów na szkolnictwo, edukację oraz wychowanie. Oświeceniowi filozofowie uważali, że przez wychowanie i naukę można zmienić umysłowość człowieka. W XVIII wieku w krajach należących do Rzeszy Niemieckiej wychowanie przechodziło spod dominacji Kościoła w ręce państwa.Następstwem tego były modyfikacje w programach nauczania i nowe podejście do szeroko pojętej edukacji obywateli. Twórczość pisarska Resewitza była wysoko ceniona w środowisku osiemnastowiecznych racjonalistów. Jego poglądy, reprezentatywne dla epoki oświecenia, przyczyniły się do rozwoju niemieckich szkół średnich. Jako administrator klasztoru i szkoły, a przede wszystkim nauczyciel, który w codziennej pracy stykał się z problemami, widział potrzebę zmian w oświacie i systemie edukacji obywateli. W materiale autor podkreśla m.in. konieczność i korzyści płynące z funkcjonowania ośrodków wychowawczych, poddaje opisowi różnego rodzaju placówki edukacyjne, wskazuje na sposób prowadzenia zajęć dla poszczególnych grup społecznych, konieczność modyfikacji programów nauczania etc. Odrębny rozdział poświęca dyscyplinie i systemowi kar w placówkach wychowawczych.
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:65363
Domena publiczna (public domain)
Mar 9, 2020
Mar 9, 2020
50
62
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/70773
Resewitz, Friedrich Gabriel
Resewitz, Friedrich Gabriel
Spalding, Johann Joachim Resewitz, Friedrich Gabriel Salzmann, Christian Gotthilf
Campe, Joachim Heinrich
Rochow, Friedrich Eberhard von
Sulzer, Johann Georg
Sulzer, Johann Georg
Sulzer, Johann Georg