This publication is unavailable to your account. If you have more privileged account please try to use it or contact with the institution connected to this digital library.
1757
stary druk
Treść traktatów welawsko – bydgoskich, opublikowana w roku jubileuszowym 1757, z okazji setnej rocznicy ich zawarcia. Tekst dokumentu opracowano w wersji łacińsko-niemieckiej. Porozumienie pomiędzy królem Polski Janem II Kazimierzem (1609-1672) , a księciem - elektorem prusko-brandenburskim Fryderykiem Wilhelmem I (1620-1688), nazywanym Wielkim Elektorem ostatecznie uzgodniono 19 września 1657 r w Welawie w Prusach (obecnie Znamieńsk w Obwodzie Kaliningradzkim) i ratyfikowano 5 listopada 1657 roku w Bydgoszczy. Następnego dnia traktat został zaprzysiężony przed kościołem jezuitów p.w. Św. Ignacego Loyoli osobiście przez Jana II Kazimierza i Fryderyka Wilhelma I. Dokument został zaaprobowany przez Sejm w 1658 r. i zatwierdzony w traktacie pokojowym w Oliwie w 1660 r. Pakt regulował stosunki pomiędzy Rzeczpospolitą a Prusami Książęcymi. Na mocy traktatu Prusy stawały się państwem suwerennym i były złączone jedynie wiecznym przymierzem wojskowym. Postanowiono, iż po wymarciu linii Hohenzollernów Prusy Książęce miały powrócić do Rzeczpospolitej, stany pruskie miały składać hołd królowi i Rzeczpospolitej w przypadku zmiany na tronie książęcym. Książę - elektor uzyskał miasto Drahim tytułem zastawu, ziemię lęborsko-bytowską (z miastami Lębork i Bytów) jako lenno oraz Elbląg na własność, pod warunkiem, że uda mu się go zdobyć własnymi siłami (miasto pozostawało nadal w rękach szwedzkich) z zastrzeżeniem prawa wykupu dla Polski oraz wpłaty 400 tys. talarów. (ostatecznie elektorowi nie udało się zdobyć Elbląga). Postanowienia traktatów były niezwykle korzystne dla Fryderyka Wilhelma I. Książę-elektor, który wcześniej dopuścił się regularnej zdrady sojusznika i hegemona, jakim była Rzeczpospolita, nie tylko nie poniósł za to żadnych konsekwencji, ale uzyskał znaczne korzyści terytorialne i polityczne. W późniejszym okresie sojusz polsko-brandenburski przyniósł stronie polskiej określone korzyści, ale były one niewspółmierne do tego, co uzyskał książę-elektor w zawartych umowach. Traktaty welawsko - bydgoskie znosiły zwierzchnictwo Polski nad Prusami Książęcymi, co wkrótce doprowadziło do powstania Królestwa Prus i szybkiego rozwoju przyszłego zaborcy Polski.Treść przedmowy do niniejszej publikacji zawiera dokument o sygn. Pol.II.297. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Pol.8.II.296-Pol.8.II.299.
application/pdf
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:64222
Pol.8.II.298
ger ; lat
Domena publiczna (public domain)
Sep 12, 2018
97
100
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/69386
RDF
OAI-PMH
[Fuchs, Paul von]
Seyler, George Daniel
Citation style: Chicago ISO690 Chicago
This page uses 'cookies'. More information I understand