Zbiór instrukcji dla elbląskich maklerów. Maklerzy handlowi powoływani byli przez zwierzchników elbląskiego kupiectwa, zatwierdzani przez rząd i zaprzysięgani przed miejscowym sądem. Maklerami mogły zostać jedynie osoby „dyspozycyjne, o nieposzlakowanej opinii, które udowodnią swoje predyspozycje do zawodu”. Maklerzy handlowi dzielili się na towarowych i wekslowych oraz żeglugowych. Maklerzy byli uprawnieni do prowadzenia wszelkiego rodzaju maklerskich interesów, z wyłączeniem jednak pośredniczenia w umowach o frachcie i wynajmie statków. Maklerzy handlowi zatrudnieni jako maklerzy żeglugowi pośredniczyli dla swych zleceniodawców w transakcjach kupna i sprzedaży statków, udziałów we własności statku, maszyn okrętowych oraz w zawieraniu umów odnośnie frachtu, wynajmu statków, bodmerii i ubezpieczeniach statku, frachtu i załadunku. Poza swoimi zwykłymi obowiązkami maklerzy zobowiązani byli do współuczestnictwa w ustalaniu bieżących cen i kursów na giełdzie. Podlegali oni zwierzchnikom elbląskiego kupiectwa, którzy to mogli nakładać na nich kary za wykroczenia (pieniężne, nagany).
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:14907
Domena publiczna (public domain)
3 paź 2018
16 lis 2010
78
29
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/19296
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| 1865, Mäkler-Ordnung für die Stadt Elbing | 3 paź 2018 |