Obiekt

Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy po zalogowaniu.
Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy po zalogowaniu.

Tytuł: Angelus Silesius Heilige Seelenlust

Autor:

Silesius, Angelus

Data wydania:

1926

Rodzaj dokumentu:

książka

Opis:

Heilige Seelenlust, pol. „ Święte pragnienia duszy”(Frankfurt nad Menem, 1926) - jeden z najwybitniejszych zbiorów pieśni religijnych europejskiego baroku. Pieśni, dostosowane do cyklu roku liturgicznego i przeznaczone na różne modlitewne okazje, cieszyły się wielką popularnością i znalazły się w kancjonałach zarówno katolickich jak protestanckich. Ich autorem jest tworzący w języku niemieckim śląski poeta religijny i mistyk Angelus Silesius, właściwie Johannes Scheffler, pol. Anioł Ślązak (1624-1677), który urodził się i tworzył we Wrocławiu. Silesius uczęszczał do wrocławskiego ewangelickiego Gimnazjum św. Elżbiety (St. Elisabeth-Gymnasium), gdzie duży wpływ wywarł na niego jego nauczyciel, poeta Christoph Köler (1602–1658), dzięki któremu podjął też pierwsze próby poetyckie. Od 1643 r. studiował medycynę i historię w Strasburgu, a od 1644 w Lejdzie. W Holandii spotkał pochodzącego ze Śląska teozofa Abrahama von Franckenberga (1593–1652), dzięki któremu zaczął intensywnie zajmować się kwestiami teologicznymi, czytać pisma Jakoba Böhme (1575–1624) i innych mistyków. W 1647 roku udał się do Padwy, gdzie w lipcu 1648 roku uzyskał stopień doktora filozofii i medycyny. Po powrocie do ojczyzny ponownie uległ wpływom mistycznych poetów i teologów. W latach 1649 – 1652 był osobistym lekarzem księcia Sylwiusza Nimroda Wirtemberskiego (1622–1664) w Oleśnicy. 12 czerwca 1653 roku konwertował w kościele św. Macieja we Wrocławiu na katolicyzm, otrzymał przy tym imiona Johannes Angelus. W celu odróżnienia od znanego wówczas luterańskiego teologa Johanna Angelusa przyjął przydomek Silesius, czyli Ślązak, którym sygnował własne pisma. Jako jeden z powodów przestąpienia na katolicyzm podawał tam rozczarowanie skostniałą ortodoksją luterańską, która uczuciu religijnemu oferuje twarde dogmaty zamiast żywej wiary. W 1654 r. otrzymał tytuł honorowego medyka cesarskiego jako odszkodowanie za rezygnację ze służby u ewangelickiego księcia oleśnickiego. Jednak konwersja w jego przypadku, raczej pogorszyła jego położenie niż je poprawiła. W wyniku nawrócenia na katolicyzm uwikłał się dożywotnio w spory konfesyjne. Stał się orędownikiem kontrreformacji i w mało oryginalnych pismach polemicznych próbował zawsze udowodnić legalność doktryny katolickiej i potępić protestantyzm. W 1657 r. ukazały się jego główne poezje napisane jeszcze prawdopodobnie przed konwersją i niedopuszczone do druku przez cenzurę protestancką: Epigramatyczne rymy duchowne (Geistreiche Sinn und Schlußreime) znane od rozszerzonego o Księgę Szóstą drugiego wydania w 1674 jako Cherubinowy wędrowiec (Cherubinischer Wandersmann) oraz Święta uciecha duszy albo duchowne pieśni pasterskie (Heilige Seelenlust oder Geistliche Hirtenlieder der in ihren Jesum verliebten Psyche). 29 maja 1661 roku otrzymał święcenia kapłańskie w Nysie i przez swoje kontakty z dworem wiedeńskim wymusił pozwolenie na publiczną procesję Bożego Ciała we Wrocławiu, która zabroniona tam była od 1525 roku. W 1664 roku wstąpił na służbę biskupa wrocławskiego Sebastiana von Rostock (1607–1671), z której jednak zrezygnował po dwóch latach. Osamotniony i rozgoryczony żył do śmierci w klasztorze św. Macieja w rodzinnym mieście jako lekarz wojskowy i ubogich. Po konwersji, przebywając w kręgu jezuitów, stało się dla niego jasne, że urzeczywistnienie królestwa Bożego na tym świecie możliwe jest tylko w postaci Kościoła katolickiego. Z zaciętością starał się uczynić świat znowu katolickim. Rezultatem przyjętego przez niego kierunku jest ostatnie dzieło poetyckie Zmysłowe opisanie czterech ostatnich rzeczy (Sinnliche Beschreibung der vier letzten Dinge, 1675), w którym sięga do wersów ludowych, groteskowej i drastycznej przesady w przedstawieniu piekła i katuszy. Materiał uzupełnia posłowie wydawcy Reinholda Zickela (1885-1953).

Wydawca:

Iris-Verlag

Miejsce wydania:

Frankfurt am Main

Identyfikator zasobu:

oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:67339

Sygnatura:

KD.2446

Język:

ger

Prawa:

Publikacja dostępna wyłącznie na terenie Biblioteki Elbląskiej

Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:

Data ostatniej modyfikacji:

13 mar 2023

Data dodania obiektu:

13 mar 2023

Liczba wyświetleń treści obiektu:

0

Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF

0

Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF czarno-biały

0

Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:

https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/72753

Wyświetl opis w formacie RDF:

RDF

Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:

OAI-PMH

×

Cytowanie

Styl cytowania:

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji