Obiekt

Opis:

Niespełna stustronicowy dokument autorstwa niemieckiego filozofa i kaznodziei Johanna Augusta Eberharda (1739-1809) opublikowany w 1777 roku w Berlinie i Szczecinie. Eberhard podczas swojej działalności dydaktycznej wydał kilka filozoficznych podręczników. W swoim filozoficznym punkcie widzenia łączył idee filozoficzne Leibniza i Wolffa z wzorami z angielskiej filozofii oświeceniowej. Publikował pisma z zakresu całej filozofii: o racjonalnej teologii, filozofii moralnej, estetyce, teorii poznania, historii filozofii etc. Do historii filozofii wszedł poprzez swoją polemikę z Immanuelem Kantem publikując w roku 1789 serię rozpraw Kritik der reinen Vernunft, w których broni filozofię Leibnitza i Wolffa przed atakami Kanta, Z kolei w dziedzinie germanistyki Eberhard napisał pierwszy niemiecki słownik synonimów „Versuch einer allgemeinen deutschen Synonymik“. Niniejsze opracowanie zawiera filozoficzne rozważania autora dotyczące m.in.mocy modlitwy i wiary, daru czynienia cudów, tolerancji, fascynacji i marzeń, szyderstwa, złośliwości etc. Podstawę deliberacji autora stanowiło dziesięć dokumentów opublikowanych na przestrzeni 1775-1776 roku, których autorami byli m.in. szwajcarski poeta i kaznodzieja Johann Caspar Lavater (1741-1801), szwajcarski teolog i duchowny Johann Konrad Pfenninger (1747-1792) jak również pochodzący także ze Szwajcarii teolog i literat Leonhard Meister (1741-1811).

Wydawca:

bey Friedrich Nicolai

Miejsce wydania:

Berlin ; Stettin

Format:

application/pdf

Identyfikator zasobu:

oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:65334

Sygnatura:

91833

Język:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)