Sonaty fortepianowe wielkiego kompozytora i pianisty, ostatniego z tzw. klasyków wiedeńskich, a zarazem prekursora romantyzmu w muzyce - Ludwiga van Beethovena (1770-1827). Zeszyt zawiera Sonaty Nr 1-32, jedne z najważniejszych dzieł historii muzyki. Wczesne sonaty Beethovena były pod silnym wpływem Haydna i Mozarta. Mimo to znalazł nowe sposoby komponowania swoich sonat. Ostatnim utworem w zeszycie jest Sonata fortepianowa c-moll nr 32 op. 111, ostatni utwór tego gatunku w dorobku kompozytora. Napisana została w latach 1821-22, dedykowana arcyksięciu Rudolfowi Johannowi Habsburgowi i wydana po raz pierwszy w roku 1823. Utwór jest jednym z najbardziej znanych dzieł ostatniego okresu twórczości Beethovena. Podobnie jak pozostałe ostatnie jego sonaty, zawiera elementy polifoniczne i jest bardzo wymagająca technicznie. [Dawna sygnatura Muz. III 2843].
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:55908
Domena publiczna (public domain)
18 sty 2017
18 sty 2017
1 492
157
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/61064
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| [1868], Beethoven, L., Sonates pour piano | 18 sty 2017 |