This publication is unavailable to your account. If you have more privileged account please try to use it or contact with the institution connected to this digital library.
Fleischer, Oskar
1900
książka
Mozart (Berlin, 1900) – biografia uznawanego za jednego z najwybitniejszych i najważniejszych twórców w historii muzyki, zaliczanego razem z Haydnem oraz Beethovenem do trójki tzw. „klasyków wiedeńskich” Wolfganga Amadeusza Mozarta (1756-1791), w opracowaniu niemieckiego muzykologa Oskara Fleichera (1856-1933). Mozart już w wielu trzech lat wykazywał wielki muzyczny talent. Jego ojciec – Leopold był skrzypkiem, pedagogiem i kompozytorem. W 1762 roku Leopold zabrał małego Amadeusza i jego siostrę Nannerl w podróż koncertową po Europie. Odtąd mały Mozart spędził w trasach koncertowych prawie jedną trzecią swojego życia. Występując przed możnymi tego świata wzbudzał powszechny zachwyt. Okrzyknięty mianem „cudownego dziecka” właściwie stracił dzieciństwo. Miewał częste problemy ze zdrowiem, kilkakrotnie otarł się o śmierć. W wieku 18 lat został koncertmistrzem kapeli arcybiskupa i księcia Salzburga – Hieronymusa von Colloredo. Posada ta nie spełniała oczekiwań ambitnego kompozytora, który często popadał w konflikty ze swoim pracodawcą. Dlatego w 1781 roku zwolnił się ze służby i przeniósł do muzycznej stolicy świata – Wiednia. Jeszcze w okresie salzburskim powstały takie arcydzieła jak: opera seria – Idomeneusz, król Krety KV 366, Symfonie g-moll KV 183, A-dur KV 201, D-dur „Paryska” KV 297, msze: Koronacyjna C-dur KV 317 i Solemnis C-dur KV 339 i wiele innych. Pierwsze lata pobytu w Wiedniu należy zaliczyć w poczet udanych. Mozart dużo komponował, udzielał lekcji i poznał Konstancję Weber, którą poślubił latem 1782 roku. Mimo sukcesów zawodowych i szczęścia osobistego popadał w często w kłopoty finansowe. W 1787 roku zmarł jego ojciec, który sprawował pieczę nad dorosłym już synem. Wtedy Wolfgang popadł w depresję.Właśnie w tym trudnym czasie powstały dwa operowe arcydzieła: opera buffa - Wesele Figara i dramma - Don Giovanni. W 1791 roku napisał znakomity singspiel, będący mistrzowskim konglomeratem różnych gatunków muzycznych - Die Zauberflöte (Czarodziejski flet). W tym roku rozpoczął również pracę nad Koncertem fortepianowym B-dur KV 595, Kwintetem smyczkowym Es-dur KV 614 oraz Requiem d-moll KV 626. Niestety w połowie listopada 1791 roku zmogła go poważna choroba. Na łożu śmierci próbował ukończyć Requiem, udzielając wskazówek swoim uczniom. Zmarł 5 grudnia 1791 roku i spoczął w zbiorowym grobie, gdyż Wiedeń trawiły wówczas epidemie. Do prawdopodobnych przyczyn śmierci jednego z trzech wielkich klasyków wiedeńskich zalicza się gorączkę reumatyczną, włośnicę lub zakażenie paciorkowcem. Mozart swój pierwszy utwór napisał jako 5-latek, symfonię skomponował w wieku lat 8, zaś operę - 12. Jako piętnastoletni młodzieniec miał na swoim koncie ponad 100 utworów. W 1770 roku, podczas pierwszej podróży do Włoch w Kaplicy Sykstyńskiej, usłyszał Miserere Gregorio Allegriego (nut tego utworu nie można było wynosić z kaplicy pod groźbą ekskomuniki). Według relacji ojca, Wolfgang zapisał tę kompozycję po jej jednokrotnym wysłuchaniu.
Ernst Hofmann & Co.
Berlin
oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:71366
KD.15031
ger
Domena publiczna (public domain)
Oct 31, 2025
12
21
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/76928
RDF
OAI-PMH
Mozart, Wolfgang Amadeusz
Citation style: Chicago ISO690
This page uses 'cookies'. More information I understand