Szukana fraza: [Opis = "Die Wiederaufrichtung Polens in Versailles \(Berlin, 1928\) \- publikacja poruszająca tematykę przywrócenia Rzeczypospolitej na mapy Europy, wskutek postanowień kończącego I wojnę światową traktatu wersalskiego, który m.in. ustalił wiele granic międzypaństwowych w Europie oraz wprowadził nowy ład polityczny. Wersalski traktat pokojowy sankcjonował odrodzenie Polski, kreśląc zarys jej zachodnich, północnych i południowych granic. Traktat ostatecznie przywracał Polsce niepodległość. Jednak odzyskanie zagarniętych niegdyś przez zaborców ziem nie było wcale łatwe. W Wersalu toczyły się wielodniowe dyskusje między innymi na temat przywrócenia Polsce dostępu do morza, czy też włączenia Śląska w granice Rzeczypospolitej. Ostatecznie utworzono Wolne Miasto Gdańsk, pod nadzorem Ligii Narodów, z własnym rządem, konstytucją i polityką gospodarczą. Włączono je jednak do polskiego obszaru celnego, Polska mogła korzystać z portu gdańskiego. O przynależności państwowej Górnego Śląska, Warmii i Mazur miały zadecydować przeprowadzone tam plebiscyty. Autorem opracowania jest niemiecki archiwista i historyk Walther Recke \(1887\-1962\), którego zainteresowania badawcze skupiały się w głównej mierze na historii niemieckich ziem wschodnich i Europy Wschodniej. Politycznie i publicystycznie Recke, opowiadał się za rewizją granic określonych w traktacie wersalskim oraz przyłączeniem Wolnego Miasta Gdańska i Pomorza Nadwiślańskiego do Rzeszy Niemieckiej. Silnie utożsamiał się z ideologią Ostforschung, która opierała się na założeniu o wyższości cywilizacyjnej Niemców nad Słowianami. Utożsamiała ona przy tym obywateli Niemiec z plemionami germańskimi \- Germanami. Głosiła pangermanizm z zaznaczoną wiodącą rolą Niemiec, z jednoczesnym wrogim nastawieniem wobec Słowian, tzw. antyslawizmem. Wysuwała propagandowe hasło o tzw. „niemieckiej misji na Wschodzie”, polegającej na cywilizowaniu Słowian. Ostforschung kierowanie się imperialnymi interesami Niemiec uzasadniał tezą o cywilizacyjnej, kulturalnej i gospodarczej misji Niemców na wschodzie, jednocześnie deprecjonując kulturę i osiągnięcia narodów tam mieszkających. Czechów, Polaków przedstawiał jako część ludów germańskich, które w wyniku barbarzyńskich najazdów ze wschodu uległy slawicyzacji, kwestionował przy tym ich odrębność oraz zdolność do samostanowienia. Ostforschung głosił również hasła rewizjonistyczne \- „powrotu ziem utraconych \(na rzecz Polski oraz Czechosłowacji\)” w wyniku traktatu wersalskiego z 28 czerwca 1919 roku, podpisanego po zakończeniu I wojny światowej, oraz konferencji jałtańskiej, podpisanej po zakończeniu II wojny światowej. Po zagarnięciu terenów Czech oraz Polski w pierwszym stadium II wojny światowej Ostforschung zajął się podbudową ideologiczną programów germanizacyjnych przeprowadzanych przez nazistów na ziemiach okupowanych przez III Rzeszę. Niniejsza publikacja wpisuje się w retorykę ideologii Ostforschung. Recke, opisując zagadnienie „odrodzenia Polski w Wersalu” już w pierwszy zdaniu opracowania wyraża pogląd, że rozwiązanie kwestii polskiej w Wersalu było możliwe tylko dzięki serii zbiegów okoliczności, które okazały się szczególnie korzystne dla Polaków. Jednocześnie negatywnie odniósł się zarówno do praw jak i możliwości narodu polskiego do samostanowienia i samodzielnego utrzymania państwa."]
