Szukana fraza: [Opis = "Bukoliki Wergiliusza w metafrazie, czyli dosłownym przekładzie \(tłumaczeniu\) niemieckiego teologa, pedagoga Mento Gogreve \(1541 \-po 1588\). Gogreve, posiadający dobrą znajomość starożytnych autorów, podjął się próby tłumaczenia zbioru idylli poety rzymskiego \- Publiusza Vergiliusza Maro \(70 p.n.e.\- 19 p.n.e.\). Bukoliki \(Eklogi\) \- to zbiór 10 sielanek wzorowanych na Teokrycie. Tłem bukoliki był jednocześnie baśniowy, umowny krajobraz Arkadii i italska ojczyzna Wergiliusza, dzięki czemu utwór zyskał nowy wymiar. W utworze Wergiliusz przedstawił skargę nieszczęśliwie zakochanego Korridona, zawody śpiewacze dwu pasterzy, metamorfozę Dafnisa \- wplatał do utworu aluzje do przeżyć osobistych i wydarzeń współczesnych sobie. Bukoliki nie były realistyczne, pasterze mówili językiem warstw oświeconych, przez co utwór zyskał charakter dworski, alegoryczny. Tekst stanowi przeciwieństwo parafrazy, pochodzącej od greckiego słowa paraphrasis i oznaczające \"wyrażanie czegoś innymi słowami\", czyli polegające na swobodnej przeróbce tekstu lub tłumaczenia. Za kartą tytułową dedykacja skierowana do szlachetnego Heinricha Saldera \(1532\-1588\). Autorem dedykacji jest niemiecki teolog, pedagog, moderator oceniający treści w publikacjach \- Mento Gogreve \(1541 \-po 1588\). W druku ozdobniki\: inicjał, winieta. Tekst wydany w oficynie Johannesa Cratoniusa w Wittenberdze. Druk współoprawny \(klocek introligatorski\), sygn. Pol.6.II.1384\-Pol.6.II.1385. Format bibliograficzny\: 8. Pieczątki\: 1, 10, 11. Dawne sygnatury\: L.2, J.2. krawędzie – przycięte \(barwione\) \; typ oprawy \(materiał\) \- pergamin \(oprawa z japem\) \; obleczenie – koloru białego \(jako obleczenie użyto pergaminową kartę z rękopisu\) \; okładzina – tektura \; niewielkie deformacje \; niewielkie przedarcia \/ ubytki \; znaczny stopień zainfekowania mikroorganizmami. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV\-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”."]
