Homer ; Bekker, Immanuel - wyd.
1843
książka
Homeri Odyssea (Berlin, 1843) - epos grecki, oparty na antycznej ustnej tradycji epickiej, spsiany przypuszczalnie w VIII wieku p.n.e. i śpiewany przez Homera wierszem (tzw. heksametrem), wydany w języku greckim klasycznym przez niemieckiego filologa klasycznego i romanistę Immanuela Bekkera (1785-1871). Odyseja (gr. Ὀδύσσεια Odysseia) składa się z 24 pieśni. Pierwsze poświęcone są wędrówce Telemacha, syna Odyseusza, któremu z kolei poświęcone są pozostałe księgi. Zaczyna się po zakończeniu dziesięcioletniej wojny trojańskiej. Odyseusz ciągle nie wraca z wojny do domu. Jego syn Telemach ma 20 lat i dzieli dom z matką Penelopą. W ich siedzibie przebywa też 108 natarczywych zalotników, ubiegających się o rękę Penelopy (i związane z tym nadzieje na tron). Opiekunka Odyseusza, Atena, rozmawia o jego przeznaczeniu z najważniejszym z bogów Zeusem w momencie gdy Posejdona (boga niechętnego Odyseuszowi) nie ma na Olimpie. Po tym Atena przekonuje Telemacha, aby poszukał wieści o swym ojcu. Później opowiedziana jest historia Odyseusza. W swojej powrotnej wędrówce trafia on kolejno na wyspę cyklopa Polifema, wyspę syren, wyspę zamieszkałą przez nimfę Kalipso. Przez cały ten czas Penelopa trzyma zalotników z dala od siebie. Obiecała, że wybierze jednego z nich, gdy skończy tkać sukno pogrzebowe dla teścia. Jednakże każdej nocy rozpruwa pracę z poprzedniego dnia. Wydawca niniejszej publikacji, Immanuel Bekker w 1815 roku został członkiem Pruskiej Akademii Nauk, na zlecenie, której odbył kilka podróży do Paryża, Włoch i Wielkiej Brytanii w celu odkrycia i zbadania rękopisów, które wykorzystał w swoich licznych wydaniach. Bekker był najważniejszym wydawcą greckich pism w swoim czasie. Najbardziej znane jest jego krytyczne wydanie Platona i zbioru pism Arystotelesa, które jeszcze dzisiaj są autorytatywne. Był pierwszym, który przygotował w kompleksowy sposób poprawnie greckie teksty na zasadzie dyplomatycznej. Spośród pisarzy, których rękopisy opracował, wszystkie wcześniejsze ich opracowania stały się bezużyteczne. Dopiero dzięki jego wydaniom badanie greckiej gramatyki i leksykografii zyskało pewne i stabilne podłoże. Prace Immanuela Bekkera w dziedzinie filologii łacińskiej były mniej obszerne i mniej znaczące. Z badań języka romańskiego poczynionych w czasie podróży do Paryża powstało wydanie starofrancuskich i prowansalskich wierszy. Jego twórczość zawarta została w ok. 140 tomach i uważana była w XIX wieku jako wzór, szczególnie jego wydania Platona i Homera.
Frederici Nicolai
Bernolini
KD.4508
grc ; lat
Domena publiczna (public domain)
12 mar 2025
https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/75907
RDF
Styl cytowania: Chicago ISO690 Chicago
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji Rozumiem