W 2010 roku Biblioteka Elbląska im. C. Norwida realizuje projekt Rozbudowa infrastruktury Elbląskiej Biblioteki Internetowej dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, którego celem jest rozbudowa infrastruktury digitalizacyjnej Biblioteki. Ze względu na dotychczasową efektywność prowadzonych prac digitalizacyjnych, Biblioteka Elbląska musi zwiększyć pojemność i bezpieczeństwo urządzeń do przechowywania danych.

Obecnie Elbląska Biblioteka Cyfrowa funkcjonująca od czerwca 2008 roku, plasuje się na 13. miejscu pod względem ilości wprowadzanych publikacji w porównaniu do innych bibliotek cyfrowych (wg rankingu Federacji Bibliotek Cyfrowych).
W Bibliotece Elbląskiej na przestrzeni czterech wieków zostały zgromadzone okazałe kolekcje zbiorów zabytkowych (55 000 woluminów), na które składają się m.in. jedyne zachowane egzemplarze tytułów prasowych na terenie naszego kraju z lat 1800-1941. Od roku 2008 Biblioteka Elbląska sukcesywnie je digitalizuje i bezpłatnie udostępnia wszystkim krajowym i zagranicznym użytkownikom Internetu przy wykorzystaniu systemu dLibra. Prawa autorskie do tychże dokumentów wygasły.

W ramach projektu zakupiono między innymi następujące urządzenia do masowego przechowywania i udostępniania danych: serwer do systemu dLibra, dyski sieciowe (razem 48 TB pojemności), szafę serwerową, switch gigabit 24 porty, specjalistyczną klimatyzację do pomieszczenia przechowywania serwerów i dysków sieciowych.
W 2010 roku Elbląska Biblioteka Internetowa udostępni bezpłatnie w formie cyfrowej użytkownikom Internetu 2.773 numerów unikatowej prasy regionalnej z lat 1884-1941, które będą trwale przechowywane w bezstratnych formatach.

Digitalizacji zostaną poddane następujące tytuły prasowe:

• Altpreussische Zeitung. „Altpreussische Zeitung und Anzeiger für Stadt und Land”  była organem elbląskich demokratów. Gazeta liczyła 4 strony, a ukazywała się od wtorku do niedzieli, nakład osiągnął 11000 egzemplarzy. Zamieszczała aktualne informacje ze świata i wiadomości lokalne oraz informacje z Malborka i Ostródy, gdzie posiadała swoje filie. Ważną stroną gazety były reklamy, zapowiadające spektakle teatralne i koncerty muzyczne. W pierwszych latach ukazywania się gazety dołączano dodatek specjalny „Der Hausfreund. Tägliche Beilage zur „Altpreussischen Zeitung”. Czytelników gazety przyciągać  miały również dodatki : „Illustriertes Unterhaltungsblatt“ ; „Illustriertes Sonntags-Blatt“ ; „Frauen-Heim“ i „Landwirtschaftliche Mittheilungen“. Gratisbeilage der Altpreußischen Zeitung“ w których m.in. panie i gospodynie znaleźć mogły przepisy kulinarne, zapowiedzi literackie oraz powieści w odcinkach. (Gazeta zmieniała swoją nazwę – np. od nr 297/1895 r. zmienia nazwę na „Altpreußische Zeitung : Elbinger Tageblatt”).

• Elbinger Jahrbuch. Periodyk naukowy wydawany w latach 1919-1941. Zawierał artykuły z zakresu historii, archeologii, etnografii i kultury, choć zdarzały się też artykuły z innych dziedzin oraz artykuły okolicznościowe (np. jubileuszowe, wspomnieniowe), sprawozdania z działalności Towarzystwa.

• Elbinger Tageblatt. Nakład dziennika w 1928 roku wynosił około 7 tysięcy egzemplarzy. Naczelnym redaktorem i wydawcą pisma był Alfred Seifert. Do roku 1933 pełny tytuł brzmiał Elbinger Tageblatt. Tolkemiter Stadtblat, a później Elbinger Tageblatt. Westpreussische Rundschau. Tolkemter Stadtblatt. Dziennik posiadał dodatki Elbinger Erzähler, Elbinger Heimatblatt, na łamach których publikowano wiersze i artykuły dotyczące Elbląga i okolic. W pierwszym okresie swojego istnienia dziennik liczył 4 strony objętości, później 8, a wydanie weekendowe wzbogacono dodatkiem o charakterze rozrywkowym. Od początku lat trzydziestych można było spotkać coraz częściej dodawane zdjęcia. Artykuły zamieszczane w gazecie sympatyzowały z nazistami, pojawiały się również publikacje o zabarwieniu antysemickim. Gazeta posiadała swój punkt kolportażu także w Sztumie. Elbinger Tageblatt to dziennik, który wśród pism wschodniopruskich zachowywał się najbardziej agresywnie w stosunku do Polski.

• Westpreussische Zeitung. Pierwszy numer tego organu propagandowego NSDAP ukazał się 1 listopada 1933 roku. W pierwszych miesiącach pismo prenumerowało od 3.000 do 4.000 osób. W następnych latach liczba czytelników prenumerujących wykazywała tendencję rosnącą, a w 1936 roku osiągnęła 15.000 osób czytających. Rok 1939 to nakład prawie 24.000 i ustępował tylko Elbinger Zeitung. Mimo wysiłków nie udało się uzyskać miana największej gazety Elbląga, na co decydujący wpływ miało niezbyt atrakcyjne jej redagowanie. Gazeta była przez lokalne władze dość wyraźnie faworyzowana. Pierwszym naczelnym redaktorem został Hermann Jungreuthmayer, jego następcami byli Robert Burnus, Horst Düring, Reinhard Thimm. W ostatnim okresie istnienia pismem kierował Carl-Hermann Vogt. Trudności wojenne i restrykcje w dostawach papieru dały się odczuć na elbląskim rynku prasowym. Od  1 kwietnia 1943 roku zamiast Elbinger Zeitung oraz Westpreussische Zeitung zaczęło ukazywać się już tylko jedno pismo o nazwie Neue Elbinger Zeitung (które zaprzestano wydawać w pierwszych dniach lutego 1945 roku).

Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Program operacyjny Zasoby cyfrowe. Digitalizacja materiałów bibliotecznych

Całkowity koszt projektu wynosi 173.800 zł