Szukana fraza: [Opis = "Wydany w 1785 roku we Frankfurcie nad Menem niemieckojęzyczny przekład szóstego tomu \(\(księgi XX – XXIII\) Historii naturalnej \(łac. Naturalis historiae\) \- dawnej encyklopedii napisanej w języku łacińskim, określanej mianem jednej z największych prac i jednocześnie jednego z podstawowych źródeł do badań dla historyków starożytnych i filologów klasycznych, które przetrwało od czasów Cesarstwa Rzymskiego do współczesności. Autorem dzieła jest rzymski historyk i pisarz Gaius Plinius Secundus zwany Starszym \(23 n.e.\- 79 n.e.\). Pliniusz Starszy urodził się w Etrurii, następnie kształcił się w Rzymie. Należał do stanu ekwitów \(średnio zamożnej rzymskiej klasy społecznej\) i pełnił różne funkcje wynikające z tej przynależności. Za czasów cesarza rzymskiego Wespazjana był prokuratorem \(zarządcą\) kolejno w Hiszpanii, Germanii, Galii i Afryce. Zginął w czasie wybuchu Wezuwiusza, gdy jako dowódca eskadry rzymskich okrętów spieszył na pomoc ludności. Znany jest głównie jako autor niniejszej „Historii naturalnej” \- dzieła o charakterze encyklopedycznym, dedykowanego cesarzowi Tytusowi, synowi cesarza Wespazjana, który panował w trakcie tworzenia encyklopedii. Praca podzielona została na 37 ksiąg, uporządkowanych w dziesięciu tomach. Obejmują one tematykę historii, astronomii, kosmologii, matematyki, geografii, etnografii, etnologii, psychologii, antropologii, fizjologii i anatomii człowieka, zoologii, botaniki, rolnictwa, ogrodnictwa, medycyny, farmakologii, górnictwa, mineralogii, literatury, sztuki, rzeźby, malarstwa, kamieni szlachetnych etc. Zgromadzone w niniejszym tomie księgi XX – XXIII oraz kolejne do XXXII poświęcone zostały głównie szeroko pojętej medycynie, a zwłaszcza lekom, głównie pochodzenia roślinnego oraz korzyściom leczniczym czerpanym z tych roślin. Pliniusz przedstawia również historię niektórych chorób i metody ich leczenia. Twierdzi, że wiele chorób nie było dawniej znanych i zostały przywleczone z odległych krajów, zwłaszcza azjatyckich. „Historia naturalna” stała się wzorem dla późniejszych encyklopedii i prac naukowych przez rozległy zakres tematyczny, odwoływanie się do oryginalnych autorów i źródeł oraz jej indeks. Jednocześnie stanowiła w wielu dziedzinach główne źródło wiedzy aż do czasów odrodzenia."]

Wyników: 1