Szukana fraza: [Opis = "Publikacja zawiera opis zmagań z chorobą i śmierci cara Rosji Piotra Wielkiego oraz dwie mowy \(„Mowa pogrzebowa przesławnego, przepotężnego Piotra Wielkiego i „Słowo pochwalne błogosławionej i wiecznej pamięci Piotra Wielkiego”\) wygłoszone już po śmierci imperatora. Teksty sporządzone i wygłoszone przez Teofana Prokopowicza\- biskupa Pskowa, później arcybiskupa Nowogrodu, gorącego zwolennika i propagatora reform cara. Prokopowicz Feofan \(Teofan\), właściwie Jeleazar Prokopowicz \(1681\-1736\), rosyjski pisarz i kaznodzieja, profesor i rektor Akademii Mohylańskiej, wykładał poetykę, retorykę, filozofię, a także fizykę i matematykę, był jednym z najbliższych współpracowników Piotra I, teoretykiem oświeconego absolutyzmu. Pozostawił spuściznę o treści teologicznej, prawniczej i pedagogicznej, w tym szereg utworów literackich w języku łacińskim, rosyjskim i polskim. Prokopowicz wsławił się w mowach funeralnych, sławiących czyny Piotra I, jego odwagę, zdolności strategiczne oraz rozmach w planowaniu reform. Wygłoszone już po śmierci cara, mowy pogrzebowe podkreślały wojskowe aspekty polityki Piotra, podkreślając fakt, że dzięki niemu Rosja stała się potężnym państwem. Powyższa publikacja została przetłumaczona z łaciny na język niemiecki. \[Autor wymienia same zasługi \- nie wspomina, że Piotr I był też absolutnym panem życia i śmierci swych poddanych, który nie omieszkał osobiście uczestniczyć w okrutnych torturach i egzekucjach\]. Oprawa książki \- brązowa skóra, krawędzie \- nakrapiane, zdobienia oprawy \- tłoczenia ślepe, marmurek. W 2012 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza zbioru starych druków XVIII w. Biblioteki Elbląskiej”. Druk współoprawny \(klocek introligatorski\), sygn. Pol.8.II.352\-Pol.8.II.356."]
