Search for: [null = "Publikacja wydana w Gdańsku w 1872 roku dokumentująca powstanie i działalności loży masońskiej \"Victoria pod Trzema Ukoronowanymi Wieżami\"\(niem. „Victoria zu den drei gekrönten Thürmen”\) w Malborku \(niem. Merienburg\), której nazwa nawiązywała do przedstawienia herbu miasta. Autorem publikacji, przeznaczonej dla braci wolnomularzy był oficer opisywanej loży wolnumalarskiej \(niem. Meister von der Stuhl\) Julius Eduard Rauch. Historycznie, a więc jeszcze w czasach, kiedy wolnomularze byli przede wszystkim rzemieślnikami \(\"wolnomularz\" to nic innego jak nieco zniekształcone wyrażenie \"wolny murarz\"\) terminem loża masońska \(loża wolnomularska\) określano po prostu miejsce, w którym gromadzono się do pracy. Innymi słowy, był to po prostu warsztat pracy mieszczący się poza główną siedzibą cechu \(np. na terenie stawianej katedry\). W takiej loży zajmowano się przede wszystkim problemami czysto technicznymi \(architektonicznymi\). Na przełomie XVII i XVIII wieku, kiedy wolnomularstwo operatywne zaczęło się przekształcać w spekulatywne \(czyli filozoficzne\), lożą wolnomularską zaczęto nazywać miejsce spotkań masonów \"nowego typu\". Spotykający się w nim ludzie nie pracowali już fizycznie, lecz doskonalili się duchowo, podążając ścieżkami filozofii, nauki i oświecenia. Posługiwano się przy tym przede wszystkim pogłębioną dyskusją \(podobnie jak czynili to greccy filozofowie\). Zachowywano też określony ceremoniał \(zwany rytuałem\), który regulował, niekiedy bardzo drobiazgowo sposób zachowania się w loży, strój, stosunki wzajemne itp. Początki funkcjonowania opisywanej loży masońskiej w Malborku autor opracowania utożsamia z osobą majora Tschaepelina, z rosyjskiej armii okupacyjnej stacjonującej w Polsce, do której należało kilku mieszczan, w tym ówczesny vice\-burmistrz Grube. Przedmiotem opracowania jest funkcjonowanie, działalności, rozwój i liczba członków malborskiej loży masońskiej, które kształtowały się różnie, zwłaszcza biorąc pod uwagę uwarunkowania polityczne i działania wojenne. Materiał uzupełniono o imienny wykaz oficerów, braci, honorowych członków loży etc. Dzięki i imiennym spisom członków loży wiadomo, że podczas pierwszego stulecia istnienia loży przewinęło się przez nią 590 braci, znanych zarówno w samym mieście jaki i w całych Prusach, reprezentujących szereg różnych zawodów i profesji."]

Number of results: 1