Szukana fraza: [Opis = "Publikacja wydana w 1928 roku w Jenie, autorstwa Wilhelma Kotzde \(1878\-1948\) \- niemieckiego nauczyciela, pisarza i publicysty tematycznie związana z historią powstania, rozwojem i upadkiem Zakonu krzyżackiego \(zakonu niemieckiego, Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie\) \- jednego z trzech największych, obok joannitów i templariuszy, chrześcijańskich zakonów rycerskich, które powstały na fali krucjat w XI i XII wieku. Zakon sprowadzony w 1226 roku na Mazowsze przez Konrada Mazowieckiego, by zapewnić obronę posiadłości piastowskich przed Prusami, dokonał ich podboju i chrystianizacji, opanował militarnie obszary późniejszych Prus Wschodnich oraz tereny dzisiejszej Łotwy i Estonii tworząc z tych ziem własne państwo. Zakon podbił także niektóre tereny Polski i Litwy. Wzbogacone ilustracjami i rycinami opracowanie zawiera m.in. syntetyczne opisy działalności zakonu, jego struktury, życia codziennego, podbojów terytorialnych , bitwy pod Grunwaldem \(1410\), wojny trzynastoletniej\- stoczonej w latach 1454 \- 1466 pomiędzy państwem zakonu krzyżackiego a Koroną Królestwa Polskiego, zakończonej zwycięstwem Królestwa Polskiego i II pokojem toruńskim \(1466\) etc. Materiał przybliża również postacie mistrzów zakonu krzyżackiego \: Hermanna von Salza \(ok.1179\-1239\) \- wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego w latach 1210\-1239, faktycznego twórcę potęgi zakonu\; Hermanna von Balk \(\?\-1239\) – pierwszego mistrz krajowego zakonu krzyżackiego w Prusach a następnie mistrza krajowego inflanckiego, który w 1237 roku poprowadził swoich rycerzy aż nad Zalew Wiślany, gdzie zapoczątkował budowę Elbląga\; Winricha von Kniprode \(ok.1310\-1382\) \- wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego w latach 1351\-1382, którego panowanie uważa się za szczyt potęgi państwa zakonu krzyżackiego i moment największego rozwoju gospodarczego i wreszcie Albrechta Hohenzollerna, niem. Albrecht von Brandenburg\-Ansbach \(1490\-1568\) \- ostatniego \- wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego przed sekularyzacją państwa zakonnego, w latach 1511–1525, który 10 kwietnia 1525 złożył hołd lenny królowi Polski Zygmuntowi Staremu w Krakowie \(nazwany później hołdem pruskim\) i od tego czasu, aż do śmierci w 1568 roku sprawował władzę książęcą w dawnym państwie zakonnym przemianowanym na Prusy Książęce."]
