Szukana fraza: [Opis = "Opublikowany w 1800 roku w Berlinie, drugi z trzech tomów autobiografii niemieckiego dramatopisarza i aktora Johanna Christiana Brandesa \(1735\-1799\), którą zatytułował „Meine Lebensgeschichte”. Historia życia spisana przez Brandesa, przedstawia jego koleje losów, zdarzenia, których był świadkiem, doświadczenia, które nabywał, ewolucję zapatrywań i postaw wobec świata. Określona została jako bogate i niewyczerpane źródło dla poznania osiemnastowiecznego teatru w Niemczech. Johann Christian Brandes urodził się 15 listopada 1735 roku w Szczecine. W latach 1756\-1757 należał do trupy teatralnej Johanna Friedricha Schönemanna, następnie Gottfrieda Heinricha Kocha, Franza Schucha w okresie 1760\-1767 i wreszcie Abla Seylera w Monachium \(1769\-1779\). Z trupą teatralną Franza Schucha Brandes występował przede wszystkim w Berlinie, Gdańsku, Wrocławiu i niekiedy też w Magdeburgu, Szczecinie i Królewcu. Podczas pobytu w Gdańsku ,w roku 1764 odbyła się koronacja Stanisława Augusta Poniatowskiego \(1732\-1798\) na króla Polski. W związku z tym wydarzeniem Brandes napisał dwa prologi\: „Das verwaiste Danzig” i „Der Parnaß oder die frohlockenden Musen”. Określane literacko jako małowartościowe, ze względu na temat, wzbudziły wówczas ogromną sensację. Brandes za swoje najlepsze role uważał postać Theophana w „Freigeist” Lessinga, Hofmarschalla Kalba w „Kabale und Liebe” Friedricha Schillera, Gastwirta Gutharda z jego własnej sztuki „Der Landesvater” oraz Wachtmeitera Wernera w „Minna von Barnhelm” Lessinga.Jako aktor pozostawał w cieniu swojej żony Estery Charlotte, z domu Koch \(1742\-1786\), znakomitej aktorki, a później również córki Minny Brandes \(1765\-1788\). Z czasem Brandes poświęcił się wyłącznie pisaniu sztuk teatralnych, które zaczęły zdobywać coraz większą popularność. Komedia „Die Hochzeitsfeier” była wielokrotnie wystawiana na scenie w Weimarze, gdzie dyrektorem był Johann Wolfgang von Goethe \(1749\-1832\). Jego sztuka teatralna „Olivie” z roku 1773, znalazła się w latach 1776\-1793 w repertuarze wiedeńskiego Burgtheater. Otrzymał też nagrodę za najlepszą niemiecką sztukę teatralną „Der Gasthof oder trau, schau, wem\?” przyznaną przez wiedeński teatr. Wybór jego najbardziej znanych i popularnych dramatów pod wspólnym tytułem „Sämtliche dramatische Schriften” został wydany w roku 1792. Największą popularność zdobyła napisana w roku 1775 duodrama „Ariadne auf Naxos”, która swoją prapremierę miała jeszcze w tym samym roku w Gotha, zaś rolę główną Ariadny zagrała żona autora Esther Charlotte. W 1799 roku opublikował pierwszy z trzech tomów swojej autobiografii. Zmarł 10 listopada 1799 roku w Berlinie. Pozostałe dwa tom ukazały już po śmierci autora, w 1800 roku."]

Wyników: 1