Szukana fraza: [Opis = "Lyrische Gedichte \(Berlin, 1772\) \- zbiór utworów lirycznych składających się na bogaty dorobek literacki niemieckiego poety, krytyka, tłumacza i wydawcy Karla Wilhelma Ramlera \(1725\-1798\). Urodzony w Kołobrzegu Ramler rozpoczął w 1742 roku studia teologiczne na uniwersytecie w Halle. W 1745 roku przeniósł się na uniwersytet do Berlina i zaczął studiować medycynę, jednak wkrótce porzucił studia. Już w Halle ujawniło się jego zainteresowanie literaturą. W Berlinie poznał Johanna Wilhelma Ludwiga Gleima \(1719\-1803\), który poparł go w jego próbach poetyckich. W 1747 roku powrócił do Berlina. W latach 1748\-1790 był profesorem filozofii w szkole Kadettenkorps \(korpus kadetów\). Znalazł tutaj dostęp do kręgów oświeceniowych. Poznał Mosesa Mendelssohna \(1729\-1786\) i Friedricha Nicolai \(1733\-1811\). Nawiązał bardzo zażyłą przyjaźń z Gottholdem Ephraimem Lessingiem \(1729\-1781\). Od 1786 roku był członkiem Pruskiej Akademii Nauk \(niem. Königlich\-Preußische Akademie der Wissenschaften\) i Akademii Sztuki \(niem. Akademie der Künste\). Ramler był twórcą licznych poematów, a przede wszystkim ód. Do jego utworów muzykę napisali między innymi Carl Heinrich Graun \(1704\-1759\), Johann Joachim Quanta \(1697\-1773\), Carl Philipp Emanuel Bach \(1714\-1788\) i Georg Philipp Telemann \(1681\-1767\). Przetłumaczył pisma Horacego, Marcusa Valeriusa Martialisa i Katullusa. Pracował także jako krytyk literacki. Jemu współcześni czcili go jak „niemieckiego Horacego”, następne pokolenie 50 lat później oceniało go jako „poetyckiego mistrza dyscypliny”, współcześnie często nazywany jest „ pedantem wiersza”. Jako poeta i krytyk, tłumacz i wydawca miał mocną pozycję wśród postaci berlińskiego oświecenia u schyłku XVIII wieku. W niniejszym zbiorze utworów poetyckich Ramlera znajdują się m.in.\: ody \(w tym kilkanaście tłumaczeń ód Horacego\), poematy muzyczne oraz kantaty, w tym jedna z najbardziej znanych i popularnych „Der Tod Jesu” \(1755\), do której muzykę skomponowali m.in.\: Karl Heinrich Graun \(1755\), Georg Philipp Telemann \(1755\), Johann Christoph Friedrich Bach \(1760\) oraz Joseph Martin Kraus \(1776\)."]
