Szukana fraza: [Opis = "Karl Wilhelm Ramlers Oden aus dem Horaz \(Berlin, 1769\) \- niemieckojęzyczny przekład zbioru ód rzymskiego poety, często określanego mianem największego łacińskiego liryka i mistrza satyry Horacego, łac. Horatius, właściwie Kwintusa Horacjusza Flakkusa, łac.Quintus Horatius Flaccus \(65 p.n.e.\-8 p.n.e.\), w opracowaniu niemieckiego poety, krytyka, tłumacza i wydawcy Karla Wilhelma Ramlera \(1725\-1798\). Urodzony w Kołobrzegu Ramler rozpoczął w 1742 roku studia teologiczne na uniwersytecie w Halle. W 1745 roku przeniósł się na uniwersytet do Berlina i zaczął studiować medycynę, jednak wkrótce porzucił studia. Już w Halle ujawniło się jego zainteresowanie literaturą. W Berlinie poznał Johanna Wilhelma Ludwiga Gleima \(1719\-1803\), który poparł go w jego próbach poetyckich. W 1747 roku powrócił do Berlina. W latach 1748\-1790 był profesorem filozofii w szkole Kadettenkorps \(korpus kadetów\). Znalazł tutaj dostęp do kręgów oświeceniowych. Poznał Mosesa Mendelssohna \(1729\-1786\) i Friedricha Nicolai \(1733\-1811\). Nawiązał bardzo zażyłą przyjaźń z Gottholdem Ephraimem Lessingiem \(1729\-1781\). Od 1786 roku był członkiem Pruskiej Akademii Nauk \(niem. Königlich\-Preußische Akademie der Wissenschaften\) i Akademii Sztuki \(niem. Akademie der Künste\). Ramler był twórcą licznych poematów, a przede wszystkim ód. Do jego utworów muzykę napisali między innymi Carl Heinrich Graun \(1704\-1759\), Johann Joachim Quanta \(1697\-1773\), Carl Philipp Emanuel Bach \(1714\-1788\) i Georg Philipp Telemann \(1681\-1767\). Przetłumaczył pisma Horacego, Marcusa Valeriusa Martialisa i Katullusa. Pracował także jako krytyk literacki. Jemu współcześni czcili go jak „niemieckiego Horacego”, następne pokolenie 50 lat później oceniało go jako „poetyckiego mistrza dyscypliny”, współcześnie często nazywany jest „ pedantem wiersza”. Jako poeta i krytyk, tłumacz i wydawca miał mocną pozycję wśród postaci berlińskiego oświecenia u schyłku XVIII wieku. W niniejszym zbiorze znajduje się 15 wybranych ód Horacego, które pozostały wzorcem dla następnych pokoleń, nie tylko ze względu na tematykę utworów, ale także nowoczesną formę. Publikację uzupełnia przekład jednego z dzieł rzymskiego poety, należącego do grupy neoteryków Katullusa, właściwie Gaiusa Valeriusa Katullusa, urodzonego pomiędzy 87 a 82 p.n.e., zmarłego nie wcześniej niż w 54 p.n.e. i nie później niż w 32 p.n.e., zatytułowane „Auf den Tod eines Sperllings”. Dokument współoprawny z innymi drukami \(klocek introligatorski\), sygn. 93235\-93241."]
