Szukana fraza: [Opis = "Geschichte der Mark Brandenburg … \(Berlin, 1804\) \- historia Marchii Brandenburskiej od czasów najdawniejszych do czasów współczesnych autorowi publikacji, w opracowaniu niemieckiego historyka Karla Friedricha Tzschucke \(1779\-1826\). Książka uzupełniona kilkoma unikalnym rycinami podzielona została na trzy rozdziały. Pierwszy opisuje czasy najdawniejsze do powstania organu państwowego pod panowaniem margrabiego Albrechta Niedźwiedzia, niem. Albrecht der Bär \(ok.1100\-1170\). Drugi charakteryzuje okres 1155\-1640 roku, od panowania Albrechta Niedźwiedzia do objęcia władzy w 1640 roku przez Fryderyka Wilhelma \(1620\-1688\) \- elektora brandenburskiego i księcia pruskiego z dynastii Hohenzollernów, nazywanego Wielkim Elektorem. Ostatni rozdział prezentuje okres od panowania Wielkiego Elektora do objęcia w 1797 roku tronu pruskiego przez Fryderyka Wilhelma III \(1770\-1840\), syna Fryderyka Wilhelma II \(1744\-1797\). Już za czasów Karola Wielkiego tworzono zarówno dla celów obrony, jak i ekspansji hrabstwa pograniczne zwane marchiami. Powstały one też na pograniczu słowiańsko\-niemieckim. Z tego obszaru wyruszały wyprawy wojenne przeciwko pogańskim Słowianom Zachodnim. Z utworzonej w 928 r. Marchii Północnej wzięła swój początek ekspansja, która doprowadziła do utworzenia Marchii Brandenburskiej \(łac.Marchia Brandenburgensis, niem. Mark Brandenburg\}. Pod koniec X wieku teren Marchii Północnej został ponownie opanowany przez Słowian. Dopiero w XII wieku za panowania Albrechta Niedźwiedzia z dynastii askańskiej powrócili niemieccy osadnicy. Wyprawy wojenne i podbój księstw słowiańskich pozwoliły temu władcy na ostateczne opanowanie tych terenów. W 1157 r. zdobył on potężny gród Brennę, nazwany później Brandenburgiem, który stał się odtąd ośrodkiem Marchii, zwanej Brandenburską. W grodzie tym przechodzącym z rąk do rąk, prawdopodobnie już w 948 r. Otto I założył biskupstwo, które w czasie ponownej przewagi Słowian przeniesione było czasowo do Magdeburga. W ramach rozwoju Marchii Brandenburskiej zakładano nowe miasta. W 1237 r. założony został Berlin, a w 1257 r. Frankfurt nad Odrą. Do XIV wieku członkowie dynastii askańskiej, a następnie Wittelsbachowie uczynili Brandenburgię największym księstwem Niemiec. Władzę w Marchii Brandenburskiej przejęła w 1415 roku i utrzymała aż do końca I wojny światowej dynastia Hohenzollernów. Jednym z ważniejszych i zarazem tragiczniejszych wydarzeń na terenie Brandenburgii była wojna trzydziestoletnia, która doprowadziła do ogromnego spustoszenia terenów Brandenburgii. W końcowej fazie tego konfliktu, władzę przejął Fryderyk Wilhelm, zwany później Wielkim Elektorem. Sprowadzanie nowych osadników, przede wszystkim hugenotów z Francji, ale również osadników z takich krajów jak Holandia, Szwajcaria i innych, przyczyniło się do rozwoju handlu i rzemiosła, a tym samym do wzmocnienia państwa. Wraz z wydaniem edyktu tolerancyjnego w 1685 r., znanego pod nazwą Edyktu Poczdamskiego, przyznane zostały imigrantom liczne prawa, w tym prawo do swobodnego praktykowania swojej religii. Następca Fryderyka Wilhelma, elektor brandenburski Fryderyk III \(1657–1713\) uznawany jest za twórcę Królestwa Prus. W 1701 roku koronował się w Królewcu i przybrał tytuł króla Prus – Fryderyka I. W ten sposób Marchia Brandenburska stała się częścią Prus. Następnym władcą z dynastii Hohenzollernów był Fryderyk Wilhelm I \(1688\-1740\) \- “król sierżant”. Pod rządami jego syna Fryderyka II zwanego Wielkim \(1712\-1786\), Prusy stały się mocarstwem o europejskim znaczeniu."]

Wyników: 1