Szukana fraza: [Opis = "Gesammelte Werke von Gustav Freytag \(Lipsk, 1897\) \- czternasty z dwudziestu dwóch tomów kolekcji dzieł niemieckiego pisarza, historyka kultury i dziennikarza Gustawa Freytaga \(1816\-1895\), wydanej po raz pierwszy na przestrzeni 1886 \-1888. Niniejszy, czternasty tom \(wydanie drugie\) zawiera pracę „Die Technik des Dramas ” \(pol. „Technika dramatu”\), w której Freytag przedstawia klasyczny model dramaturgiczny, albo inaczej klasyczną strukturę dramatyczną, znaną również jako trójkąt Freytaga lub piramida Freytaga. Książka przez lata zachowała uznanie pedagogiczne i traktowana była jako kanon. Urodzony w 1816 roku w Kluczborku \(niem.Kreuzburg\) na Śląsku Freytag uczęszczał od 1829 roku do gimnazjum w Oleśnicy, po czym rozpoczął w 1835 roku studiowanie filologii niemieckiej na uniwersytecie we Wrocławiu. W 1836 roku przeniósł się na uniwersytet w Berlinie. Swoją twórczość literacką rozpoczął we Wrocławiu wierszami Bilder aus dem Volke \(1838\/41\) i komedią historyczną Die Brautfahrt oder Kunz von der Rosen \(1841, druk 1844\). Pierwszym sukcesem okazała się sztuka Die Valentine \(1847\) o tematyce mieszczańsko\-liberalnej. Jednak przejście do tematyki i stylu dramatu Młodych Niemiec, do czego go inspirowała twórczość Heinricha Laube \(1806–1884\) i Karla Gutzkowa \(1811–1878\), było tylko etapem przejściowym. W 1847 roku Gustav Freytag zamieszkał w Dreźnie, następnie przeniósł się Lipska. Rewolucja 1848 roku zrodziła w Freytagu zainteresowania polityczne. Podczas niej założył w Dreźnie Stowarzyszenie Rzemieślników \(Verein für Handwerker\) niesaksońskiego pochodzenia, które miało zapewnić im schronienie i trzymało się z dala od politycznej radykalizacji. Jednocześnie stał się wybitnym dziennikarzem, którego znajomość polityki wewnętrznej wyrażała się w artykułach pedagogiczno\-krytycznych. Wobec Otto Bismarcka zachowywał rezerwę. Od 1848 do 1861 i ponownie w latach 1867–70 wydawał razem z Julianem Schmidtem czasopismo „Die Grenzboten“, które było reprezentantem północnoniemieckiego liberalizmu i nowego \"realizmu\" literackiego. Częścią literacką czasopisma kierował Schmidt, a Freytag zajmował się zagadnieniami politycznymi, socjologicznymi i historycznymi. W latach 1871–73 Freytag współpracował z czasopismem „Im neuen Reich“. Od 1851 roku zaczął intensywniej zajmować się twórczością literacką. Od 1853 roku utrzymywał przyjacielskie kontakty z księciem Saksonii\-Coburgu\-Gothy Ernestem II, który w 1854 roku mianował go radcą dworu, co chroniło go przed pruskimi prześladowaniami policyjnymi z powodu przestępstw prasowych. Powstała w 1853 roku sztuka „Die Journalisten” osadzona była w nowoczesnym środowisku prasowym oraz przedstawiała walkę między konserwatywnymi i liberalnymi stronnictwami. Stała się kanonem literatury niemieckiej i do połowy XX wieku była jedną z najczęściej wystawianych sztuk w Niemczech. W 1854 roku światło dzienne ujrzała trzytomowa powieść o życiu kupieckim „Soll und Haben”, która podejmowała aktualne kwestie socjologiczne i narodowo\-polityczne. Jako historykowi sztuki i kolekcjonerowi udało się Freytagowi stworzyć do dziś wartościowe, oparte na głębokiej wiedzy źródłowej, pięciotomowe dzieło Obrazy z niemieckiej przeszłości \(Die Bilder aus der deutschen Vergangenheit, 1859–67\). Polityczne tło w twórczości Gustava Freytaga pojawiło się w biografii przyjaciela „Karl Mathy. Geschichte seines Lebens” \(1869\), a jeszcze wyraźniej widać go w sześciotomowym cyklu powieści „Die Ahnen” \(1873–81\). W 1866 roku Gustav Freytag został deputowanym Partii Narodowo\-Liberalnej w północnoniemieckim Reichstagu. W 1886 roku został tajnym radcą dworu i otrzymał order Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste."]
