Szukana fraza: [Opis = "Córa Piastów … \(Wilno, 1855\) \- ballada sięgająca czasów XIII wieku, której autorem jest Władysław Syrokomla \(1823\-1862\), a właściwie Ludwik Władysław Kondratowicz \- poeta, pisarz i tłumacz doby romantyzmu, związany z ówczesną Litwą, znany przede wszystkim jako autor gawęd chłopskich, szlacheckich i historycznych. Syrokomla pochodził z ubogiej rodziny szlacheckiej i często w swoich utworach ukazywał ten stan, nie szczędząc ironicznych komentarzy na temat bliskiej mu rzeczywistości. Swój pseudonim artystyczny utworzył z drugiego imienia i nazwy herbu rodzinnego. Był piewcą swojskości \(przeciwny emigracji\), idei demokratycznych \(lecz nie rewolucyjnych\), ludowości i rdzennej kultury litewskiej. Nazywał siebie ,,lirnikiem wioskowym\", piszącym dla ,,braci w siermiędze i braci w kapocie\". Jego styl cechuje programowa prostota języka, humor a niekiedy ironia \(np. w nawiązaniach do sielankowych opisów życia na wsi\). Solidaryzował się z egzystencją chłopów i drobnej szlachty, krytykował egoizm ziemiaństwa. Jego poglądy na współczesne mu tematy społeczne wyrażają m.in. wiersze „Hulaj dusza\!” i „Wyzwolenie włościan”. Ważnym dokonaniem Syrokomli są przekłady łacińskojęzycznej literatury staropolskiej, m.in. Jana Kochanowskiego, Klemensa Janickiego, Sebastiana Klonowicza czy Macieja Kazimierza Sarbiewskiego. Ponadto tłumaczył również współczesną poezję rosyjską i ukraińską a nawet wielkich romantyków niemieckich. Cieszył się popularnością w całym kraju, nie tylko na rodzinnej Litwie i Białorusi, ale również w Warszawie, Krakowie i w Wielkopolsce, gdzie w latach 50. XIX wieku przyjmowano go bardzo uroczyście. Ostatnie lata niedługiego życia Syrokomli naznaczył cień zbliżającego się powstania styczniowego. W 1861 r. wracając do Wilna z Warszawy, gdzie brał udział w manifestacjach patriotycznych \(po części jako współpracownik ,,Kuriera Wileńskiego\"\), został aresztowany i uwięziony, a następnie osadzony przymusowo w Borejkowszczyźnie. Tam stworzył niezwykle dojrzałe liryki zebrane później w zbiorze „Poezja ostatniej godziny”. Dzięki usilnym staraniom przyjaciół zezwolono na jego powrót do Wilna na kilka miesięcy przed śmiercią. Został tam pochowany na cmentarzu na Rossie, a jego pogrzeb zgromadził tłumy i sam stał się demonstracją patriotyczną doby przedpowstaniowej. „Córa Piastów” opisuje walki Litwinów i Lachów i wojska księcia Trojdena nacierające na Polskę. To starcie nie tylko dwóch narodów, lecz także różnych kultur \- pogańskiej i chrześcijańskiej. Wojska obydwu państw walczą dzielnie, jednak to litewskie wydają się wygrywać. Ugoda Polski i Litwy, do której drogą jest małżeństwo, to finał fabuły Córy Piastów i zarazem, w świetle patriotycznej dydaktyki poematu,moment o kapitalnym znaczeniu. W historycznym świecie utworu Syrokomli decyzja o ślubie Trojdena z Hanną, „piastowską córą”, jest zaczątkiem braterskiej więzi między obu narodami. Nim jednak dojdzie do idyllicznych scen pojednania, a węzeł małżeński zarysuje szansę wieczystej zgody i podwojenia sił potrzebnych do walki ze wspólnym wrogiem \- Krzyżakami, wojownicy litewscy pod wodzą chrobrego kunigasa, zaatakowawszy podstępnie bezbronny piastowski lud, dokonają aktów rabunku i przemocy. Utwór uzupełnia zapis nutowy „Pieśń pochodu Litwinów” Stanisława Moniuszki \(1819\-1872\)."]

Wyników: 1