Szukana fraza: [Opis = "Aus meinem Leben und Denken\; pol. Z mojego życia i myśli \(Lipsk, 1931\) \- autobiograficzna książka lekarza, filozofa, teologa, muzykologa i jednego z największych myślicieli XX wieku Alberta Schweitzera, a dokładnie Ludwiga Philippa Alberta Schweitzera \(1875\-1965\). W ilustrowanej materiałem fotograficznym autobiografii prostym i jasnym językiem autor przekazuje informacje o swoim życiu, sposobie myślenia, ideałach, osiągnięciach naukowych i literackich etc. Wychowany w Alzacji, w której przeplatały się wpływy francuskie i niemieckie, Albert Schweitzer wyrastał w duchu obu tych kultur. Odebrał staranne wykształcenie. Studiował teologię i filozofię na Uniwersytecie w Strasburgu i na Sorbonie, a także grę na organach u Charles’a \- Marie Widora. Po uzyskaniu doktoratu z filozofii i habilitacji z teologii zdecydował się na rozpoczęcie studiów medycznych po ukończeniu których wyrzekł się kariery naukowej i muzycznej, by jako lekarz nieść pomoc Afrykańczykom w założonym w 1913 roku przez siebie i żonę, Helene Breslau, szpitalu w Lambaréné \(obecnie Gabon\). W latach 1917\-1918 jako obywatel niemiecki został internowany we Francji. W 1924 powrócił do Lambaréné i przystąpił do rozbudowy szpitala. Odbywał sporadyczne podróże do Europy i USA, dając koncerty, nagrywając płyty i wygłaszając odczyty w celu zdobywania funduszy na utrzymanie szpitala. Był jednym z najważniejszych badaczy życia i twórczości Jana Sebastiana Bacha. W 1951 roku otrzymał pokojową nagrodę księgarzy niemieckich \(Friedenspreis des Deutschen Buchhandels\), a w 1952 \- Pokojową Nagrodę Nobla, która odebrał w 1954 roku. Jego ideą etyczną było poszanowanie życia, zawarte w twierdzeniu\: „Jestem życiem, które pragnie żyć, pośród życia, które pragnie żyć”, konsekwencją tego programu etycznego jest obowiązek ratowania życia i łagodzenia cierpienia. Głosił, że cześć dla życia wymaga od człowieka szacunku, nie tylko wobec ludzi, ale także wobec zwierząt, a nawet roślin, zakazując ich bezmyślnego niszczenia. Najbardziej znane pismo teologiczne Alberta Schweitzera Historia badań nad życiem Jezusa \(Geschichte der Leben–Jesu–Forschung\) ukazało się w 1906 roku, początkowo pod tytułem Od Reimarusa do Wrede \(Von Reimarus zu Wrede\), a dopiero w drugim wydaniu otrzymało słynny tytuł, pod którym stało się klasyką nowotestamentowych badań. Treścią tej pracy jest krytyczne spojrzenie na dotychczasowe badania dotyczące Jezusa i ich pogląd, że Jezus chciał na ziemi stworzyć etyczne Królestwo Boże. Jako zdeklarowany pacyfista po II wojnie światowej angażował się w ruch przeciwko wyścigowi zbrojeń. W 1959 roku Albert Schweitzer ostatni raz przebywał w Europie. Odtąd aż do śmierci żył w Lambaréné. W 1964 roku przekazał kierowanie szpitalem lekarzowi pochodzącemu ze Szwajcarii. Po 90\-tych urodzinach coraz bardziej opuszczały go siły i zmarł 4 września 1965 roku. Pochowano go na cmentarzu przed „domem doktora”. Po śmierci Schweitzera spadkobiercą szpitala zostało międzynarodowe stowarzyszenie Association Internationale de l’œuvre du Dr. Albert Schweitzer de Lambaréné \(AISL\). W 1974 roku szpital został przekształcony w fundację, a AISL uczyniła swoim zadaniem zachowanie i propagowanie filozofii szacunku do życia."]
