Szukana fraza: [Opis = "Tom piąty \(Lipsk, Frankfurt\; 1789\) publikacji, zawierającej zbiór kazań, autorstwa szwajcarskiego teologa ewangelicko\-reformowanego, twórcy pieśni kościelnych, pastora i popularyzatora teologii oświecenia Georga Joachima Zollikofera \(1730\-1788\). Dokument, jak wskazuje karta tytułowa wydany został już po śmierci autora. Tom zawiera 20 kazań, służących nauczaniu i przekazywaniu treści religijnych, zgodnie z ideami teologii oświecenia, które przyniosły udoskonalenie i odnowę nauczania kościelnego, negację pobożności dewocyjnej, płytkiego moralizatorstwa, ciemnoty i zabobonów, akceptację tolerancji religijnej oraz przyczyniły się do większego otwarcia na Pismo Święte. Kazania, których podstawę stanowi każdorazowo fragment Biblii, są w niniejszej części poświęcone ludzkiemu szczęściu i najważniejszym przyczynom jego braku wśród ludzi. W swych rozważaniach Zollikofer porusza m.in. kwestię natury szczęścia i jego osiągalności\; rozumienia pojęcia szczęścia\; źródeł jego pochodzenia\; pobożnego postępowania człowieka w szczęściu i w nieszczęściu\; przyczyn braku szczęścia wśród ludzi\; roztropności w ocenie szczęścia innych ludzi\; chrześcijańskiej doktryny szczęścia\; szczęścia w życiu przyszłym etc. Kazania Zollikofera cieszyły się wielką popularnością. Do grona jego słuchaczy należał m.in. hellenista, arabista i znawca kultury Cesarstwa Bizantyjskiego Johann Jacob Reiske \(1716 \-1774\), który tak o nim napisał\: \"żeby wszyscy nauczyciele chrześcijan chcieliby być tak przyjaźnie do ludzi nastawieni jak Zollikofer”. O jego sławie świadczy również fakt, że wiele osób przebywających w Lipsku chciało się z nim spotkać. Do ich grona należał francuski pisarz i filozof Denis Diderot \(1713\-1784\) , który w 1773 roku spotkał się z nim w przerwie podczas podróży do Sankt Petersburga. Dokument współoprawny z innymi drukami \(klocek introligatorski\), sygn. 92615\/2\-92615\/6."]
