Szukana fraza: [Opis = "The Poetical Works of Robert Burns \(Lipsk, 1845\) \- dzieła poetyckie narodowego wieszcza i poety szkockiego, prekursora romantyzmu Roberta Burnsa \(1759\-1796\), uzupełnione portretem i biografią autora. W obszernym zbiorze znajdują się wiersze i poematy, epigramaty, epitafia oraz pieśni i ballady. Robert Burns należał do grona poetów wiejskich, opiewających uroki prostego życia i szczęście rodzinne. Jego wiersze niemal zupełnie pozbawione są wzniosłych dywagacji, wyciągając proste, chłopskie prawdy życiowe z pospolitych zdarzeń dnia codziennego. Mottem jego twórczości była łacińska sentencja łac. Amor vincit omnia \(„Miłość wszystko zwycięża”\). Pisał w języku scots oraz angielskim. Propagował idee postępowe. Burns urodził się w Alloway, w hrabstwie Ayrshire w Szkocji, w ubogiej rodzinie rolniczej. Mimo problemów materialnych, rodzice zadbali o jego dobre wykształcenie. W 1783 zaczął pisać poezje w tradycyjnym stylu, w rodzimym dialekcie Ayrshire. Wiersze były lokalnie dobrze przyjmowane i w 1786 miejscowa drukarnia w Kilmarnock wydała tomik Poems. Burns zyskał dzięki temu natychmiastową sławę i w wyniku tego zaczął być częstym gościem na salonach \- spędził kilka lat w Edynburgu. Sławie nie towarzyszyło bogactwo, w związku z czym poeta musiał powrócić do pracy w gospodarstwie. To także nie przyniosło mu spodziewanych zysków, więc w 1789 roku rozpoczął pracę jako urzędnik rządowy do spraw ceł i akcyzy. Ostatnie lata spędził w miasteczku Dumfries nad zatoką Solway Firth, zbierając szkockie pieśni ludowe. Obecnie znajduje się tam dom i muzeum poświęcone pisarzowi. Zmarł w wieku lat 37 w wyniku dolegliwości sercowych, które były skutkiem ciężkiej pracy na roli od dzieciństwa. W krótkim czasie po jego śmierci, do wdowy po nim i dzieci zaczęły z całej Szkocji spływać pieniądze na utrzymanie – dowód docenienia poety przez społeczeństwo. Pamięć Burnsa jest czczona na całym świecie poprzez kluby jego miłośników. Data jego urodzin to nieoficjalne narodowe święto Szkotów i osób o szkockich korzeniach, obchodzone poprzez tzw. Burns suppers – wieczorki burnsowskie. Jest autorem m.in. słów do popularnej pieśni Auld Lang Syne, tradycyjnie śpiewanej w wigilię Nowego Roku \(zwaną przez Szkotów Hogmanay\). Burns cieszył się wielkim szacunkiem u poetów angielskich. William Wordsworth, sam uznawany za pomnikowego poetę, poświęcił szkockiemu bardowi wiersz At the Grave of Burns \(Przy grobie Burnsa\), napisany jego ulubioną zwrotką. Natomiast John Keats napisał wiersze On Visiting the Tomb of Burns \(O odwiedzeniu grobu Burnsa\) i Lines Written in the Highlands after a Visit to Burns's Country \(Linijki napisane w górach po odwiedzeniu rodzinnego kraju Burnsa\). Ten ostatni utwór Keatsa był dwukrotnie tłumaczony na język polski, przez Zygmunta Kubiaka i Stanisława Barańczaka. Z poezji Burnsa z wiersza „To a Mouse” \(Do myszy\) wzięty jest tytuł powieści Johna Steinbecka „Myszy i ludzie” \(Of Mice and Men\). Od tytułu pieśni Burnsa „Comin’ Through the Rye” Jerome David Salinger zaczerpnął tytuł swojej powieści „Buszujący w zbożu”. Stanisław Grochowiak z kolei uczynił Burnsa bohaterem jednego ze swych wierszy pt. „Nie było lata\". Teksty Burnsa śpiewali po polsku Krystyna Zachwatowicz, Mieczysław Święcicki, Magda Umer i Piotr Fronczewski. Niniejsza publikacja została opublikowana jako 90 tom ukazującej się od 1842 roku serii Collection of British Authors, w lipskiej oficynie wydawniczej Bernharda Tauchnitza \(1816\-1895\)."]
