Szukana fraza: [Opis = "Publikacja niemieckiego muzykologa i pisarza Karla Michaela Blessingera \(1888\-1962\), która ugruntowała jego reputację jednego z najwybitniejszych antysemickich muzykologów III Rzeszy. Obok niesławnego „Lexikon Der Juden in Der Musik” \(pol. Leksykon Żydów w muzyce\) Herberta Gerigka \(1905\-1996\), książka została uznana za ważny element nazistowskiej propagandy. Odniosła taki sukces, że była kilkakrotnie przedrukowywana i przyniosła autorowi szacunek wysokich urzędników i innych nazistowskich muzykologów. Niewiele wiadomo o życiu Blessingera przed sukcesem jego książki. Doktoryzował się z historii muzyki w 1913 r., pisząc rozprawę na temat XVII\-wiecznej muzyki w Ulm. Dał się poznać jako myśliciel konserwatywny, a nawet reakcyjny, ale więcej energii poświęcił ożywieniu niemieckiego zainteresowania muzyką dawną niż antysemityzmowi. W latach dwudziestych opublikował wiele broszur i artykułów potępiających modernizm i muzykę współczesną, wspierając wzrost zainteresowania muzyką średniowieczną i nowożytną oraz rozwijając teorie degeneracji rasowej w USA i Anglii \(jako ośrodkach „nowej muzyki”, zwłaszcza jazzu\). Blessinger wstąpił do partii nazistowskiej w 1932 roku, pełen pasji w swoim pragnieniu zreformowania niemieckiej sceny muzycznej. Jednak dopiero po opublikowaniu niniejszej książki wywarł jakiekolwiek trwałe wrażenie. To, co wcześniej mogło zostać odrzucone jako rozważania skrajnego prawicowca, stało się, wraz ze sformalizowanym antysemityzmem nazistów, głosem uprawnionym. Jego książka ujawnia nazistowską paranoję ogólnoświatowego spisku żydostwa. Podzielona jest na trzy główne sekcje, z których każda poświęcona jest jednemu z trzech wielkich kompozytorów żydowskich XIX wieku. Należą do nich kolejno\: kompozytor Jakob Ludwig Felix Mendelssohn Bartholdy \(1809\-1847\), kompozytor operowy i twórca grand opéry Giacomo Meyerbeer \(1791\-1864\) oraz kompozytor i dyrygent Gustav Mahler \(1860\-1911\). Opierając się na założeniu, że żydowska „infiltracja” muzyki niemieckiej była systematycznym procesem realizowanym w trzech odrębnych fazach, książka przyporządkowała każdemu etapowi jednego z wymienionych wyżej kompozytorów. Według Blessingera Mendelssohn reprezentował niebezpiecznego zasymilowanego Żyda, Meyerbeer był pozbawionym skrupułów Żydem\-biznesmenem, archetypem „pozbawionego skrupułów międzynarodowego spekulanta”, a Mahler fanatycznym Żydem orientalnym. Kierując książkę do zwykłego czytelnika, a nie do eksperta muzycznego, Blessinger pozwolił, by siła jego emocjonalnej retoryki znalazła się w centrum uwagi. Dokument jest szczególnie agresywnym przykładem antysemicko\-rasistowskiej historiografii muzycznej, której centralne tezy opierają się na założeniu szkodliwość twórczości żydowskiej dla niemieckiego krajobrazu artystycznego, a co za tym idzie konieczności oczyszczenia życia kulturalnego, a więc i muzycznego, z wszelkich żydowskich elementów. Kariera autora za czasów nazistowskich nie zakończyła się na tej publikacji. Był bowiem jednym z pomocników Herberta Gerigka w zbieraniu informacji do denuncjacji Żydów i wykluczania ich z życia muzycznego. W latach 1940\-1944 donosił o dziesiątkach tak zwanych nie\-Aryjczyków, aby mogli zostać włączeni do Lexikonu Gerigka. Wiara Blessingera w partię nazistowską i armię niemiecką pozostała z nim do końca wojny. Jednak wraz z klęską nazistowskich Niemiec okres jego sławy dobiegł końca i ponownie popadł w zapomnienie."]

Wyników: 1