Szukana fraza: [Opis = "Nadbitka z niemieckojęzycznego miesięcznika o tematyce historyczno \- geograficznej „Altpreussische Monatschrift”, wydawanego w Królewcu w latach 1864\-1923.Publikacja z 1891 roku jest kilkunastostronicowym historycznym opisem obszarów zamieszkiwanych przez wymarły w XIII wieku lud bałtycki zwany Jadźwingami \(niem. Jatwinger, Jadwinger\). Autorem opracowania jest Jan Karol Sembrzycki \(1856\-1919\) \- mazurski działacz narodowy i oświatowy, redaktor, wydawca, folklorysta i historyk regionalny, z zawodu prowizor aptekarski. Jadźwingowie lub Jaćwingowie, blisko spokrewnieni z Prusami i Litwinami \(czasem uważani za jedno z plemion pruskich\), zamieszkiwali Jaćwież \(Sudowię\). Tereny te obejmowały obszary między Biebrzą na południu, Niemnem na wschodzie, Niemnem i Szeszupą na północy oraz puszczami na wschód od jezior Mamry i Śniardwy oraz rzeką Łęg \(dzisiejsza nazwa Ełk \) na zachodzie \(większość tych terenów to dzisiejsza Suwalszczyzna\). Przypuszczalnie głównym ośrodkiem Jaćwieży był gród w miejscowości Szurpiły. Lud ten posługująy się językiem jaćwińskim \(jaćwieskim\) lub dialektem języka pruskiego tworzył luźne związki rodowo\-plemienne. Na ich czele stała starszyzna. Grupy te jednoczyły się jedynie na czas wojen lub wypraw łupieżczych. Wówczas wybierano wspólnego wodza. Z czasem wodzowie starali się zjednoczyć plemiona w księstwo, jednak bez skutku. W swoich wyprawach wojennych Jaćwingowie zapuszczali się daleko np. w okolice Grudziądza, Drohiczyna, Lublina, Włodzimierza Wołyńskiego. Jaćwingowie między wyprawami trudnili się rolnictwem, hodowlą, rybołówstwem i bartnictwem. Również wytwórczość rzemieślnicza \(uprzęże, noże, topory\) Jaćwingów wyróżniała się wysokim kunsztem. Zadziwiająco doskonała była obróbka brązu i srebra. Pod wpływem walk z Polakami, Krzyżakami i Rusinami i prowadzonej przez nich akcji kolonizacyjnej terytorium Jaćwieży kurczyło się i w XIII wieku ograniczało się do tzw. Jaćwieży właściwej, czyli rejonu Suwałk, Sejn, Augustowa, Olecka i Ełku. Żyli oni też na terenie Twarogów Lackich. Na mocy traktatu melneńskiego z 1422 roku Jaćwież została podzielona pomiędzy Królestwo Polskie, zakon krzyżacki i Wielkie Księstwo Litewskie."]
