Szukana fraza: [Opis = "Lucians von Samosata Sämtliche Werke.… \(Lipsk\; 1788\) \- trzecia część niemieckojęzycznego przekładu dzieł zebranych Lukiana z Samosat\(\-y\). Lukian z Samosat, gr. Lukianós, łac. Lucianus był rzymskim retorem i satyrykiem, piszącym po grecku sofistą, uważanym za twórcę satyry społecznej. Pod jego imieniem zachowało się 79 utworów prozaicznych, 2 parodie tragiczne oraz 53 epigramy \(nie wszystkie autentyczne\). Najwcześniejsze są pisma retoryczne na temat mitologiczne i historyczne, czasem ujęte w formę fikcyjnych mów sądowych. Jego najdojrzalszym i najbardziej charakterystycznym dziełem są dialogi, zwłaszcza dialogi satyryczne, których większość powstała w Atenach. Zamiłowanie do tej właśnie formy przejął m.in. z praktyki zawodowych retorów, uczących wygłaszać mowy „za” i „przeciw” w fikcyjnych procesach sądowych. Ponad 35 jego utworów ma formę dialogu lub zbliżoną do niej. Kunsztu budowania dialogu nauczył się od Platona. Cechował go niezwykły polot i żywość wyobraźni. Był ogromnie oczytany, z wielką swobodą korzystał z bogatych tradycji literatury greckiej. Zaskakiwał bogactwem motywów, ciętym dowcipem i bystrością obserwacji. Bawił czytelnika uciesznymi scenkami, demaskował szarlatanów, po mistrzowsku kreślił satyryczne sylwetki. Poddawał ostrej krytyce ówczesne życie i ludzi, piętnował pogoń za majątkiem, nierówności klasowe, szydził z filozofów, antropomorficznych bóstw i przesądów. Był wytrawnym stylistą, niektórzy krytycy i uczeni uznają go za najgenialniejszego stylistę wszystkich czasów. Jego dzieła filozoficzne, teologiczne i literackie wywarły trwały wpływ na kulturę europejską i do dziś zachwycają erudycyjną kpiną i walorami retorycznymi .Do wytrwałych entuzjastów jego pism należeli m.in. Erazm z Rotterdamu \(1466 lub 1467\-1536\), Friedrich Schiller \(1759\-1805\), Johann Wolfgang von Goethe \(1749\-1832\) czy Christoph Martin Wieland \(1733\-1813\). To właśnie Wieland jest autorem niniejszego, opatrzonego bogatymi komentarzami i objaśnieniami, niemieckojęzycznego przekładu dzieł zebranych Lukiana z Samosat. Część trzecia opracowania zawiera kilkanaście utworów Lukiana, wśród których znajdują się m.in.\: Saturnalia \- tryptyk składający się z trzech części Rozmowa z Kronosem, Kronosolon i Korespondencja z Kronosem. Dialog z przewagą opowiadania na temat święta Kronosa \(rzymskie Saturnalia\). Część pierwsza\: Skarga na niesprawiedliwość wobec biedoty. Część druga\: Ogłoszenie nowych praw. Część trzecia\: Korespondencja bogaczy z Kronosem. Lukian przybiera oportunistyczną postawę wobec bogaczy, jest rzecznikiem biedoty, ale zarazem ich krytykiem. Wątek był kontynuowany przez Lukiana w innym niezwykle humorystycznym utworze \- Sen, czyli Kogut, gdzie autor dowodzi, że żywot i dola biednego jest lepsza, niż bogacza, którego dręczą troska i niepokój o swój majątek. W dalszej kolejności materiał zawiera również Rozmowy Heter \(Hetairikoi Dialogoi\; gr. Ἑταιρικοὶ διάλογοι\; niem. Hetärngespräche\) \- zbiór piętnastu dialogowych miniatur, zawierających niepowiązane ze sobą sceny rodzajowe, których tematyka dotyczy skarg Heter na swoich kochanków, ich ożenku, zerwania z biednym kochankiem, konkurentek, odwodzenia od miłostek młodych kochanków przez ich nauczycieli, odzyskania niewiernego kochanka etc. W niniejszym przekładzie Wielanda, piąty dialog został pominięty, ze względu na temat miłości homoseksualnej. Część trzecią uzupełniają\: Der Cyniker\; Alexander oder der falsche Prophet \(Aleksander, czyli Fałszywy Prorok\) \- utwór o oszuście Aleksandrze, zakładającym wyrocznię i tworzącym kult nowego boga Glykona\; Das Lenensende des Peregrinus \(O śmierci Peregrina\) \- o wędrownym hochsztaplerze i szarlatanie, przebywającym przez pewien czas wśród chrześcijan\; Bachus\; Herodotus oder Aetion etc."]

Wyników: 1