Szukana fraza: [Opis = "Grundlagen nationalsozialistischer Kulturpflege \(Berlin, 1935\) \- propagandowa publikacja odnosząca się do ideologicznych podstaw narodowosocjalistycznej opieki nad kulturą i kultywowania niemieckiej kultury narodowej, a co a tym idzie uporządkowania szeroko pojętego sektora kulturalnego w kraju w myśl ideologii narodowego socjalizmu w opracowaniu Waltera Stanga \(1895\-1945\) \- niemieckiego teatrologa, dramaturga, pisarza i publicysty, członka SA i NSDAP, urzędnika i posła do Reichstagu w latach 1936\-1945. Nazizm \(narodowy socjalizm\) był ideologią, która zanegowała rzeczywistość w imię paranoicznej wizji świata. Zmagania o radykalną metamorfozę porządku społecznego przedstawiała jako brutalną wojnę „sił dobra” z „siłami zła”, w której ostateczne zwycięstwo miało trwale odmienić ludzką kondycję. Według nazistów nowoczesny świat znajdował się w stanie krańcowego rozkładu, a sami Niemcy stanęli w obliczu gigantycznej katastrofy. Twierdzili, że wszystkie dziedziny życia przenika kryzys istnienia, a dawny uporządkowany świat ustąpił miejsca zepsuciu i degeneracji. Zwolennicy nazizmu swoją wizję kreślili z wielkim rozmachem\: upadek dostrzegali w każdym aspekcie życia społecznego \- w gospodarce, polityce oraz kulturze. Objęcie władzy w Niemczech przez NSDAP sprowadziło kulturę i sztukę do roli narzędzi propagandy. Sztuka nowatorska uznana została za „zwyrodniałą” i dość szybko wyeliminowana z życia publicznego. Różnorodność gustów przedstawiano jako konsekwencję sprzeczności ideologicznych, a przede wszystkim obcości rasowej \- sztuka nowoczesna, czyli „zwyrodniała” kojarzona była przede wszystkim z „żydowskim gustem”. Środowisku filmowemu i teatralnemu narodowy socjalizm zarzucał propagowanie aberracyjnych wzorców zachowań oraz całkowity brak patriotyzmu. Naziści z pogardą spoglądali na krytyków literackich i publicystów lewicowych czasopism. Tę pogardę wyrażali określeniem Kulturbolschewismus \(kulturalny bolszewizm\), które odnosili do całej modernistycznej kultury i sztuki, widząc w niej przejawy dekadencji. Po zakończeniu wojny niniejsza praca wraz z wydaną dwa lata później, w 1937 roku „Weltanschauung und Kunst” zostały wpisane na listę literatury do wykluczenia w radzieckiej strefie okupacyjnej."]
