Search for: [null = "Gründliche Darstellung Differenzial\- und Integral\-Rechnung… \(Królewiec, 1817\) \- publikacja opisująca i wyjaśniająca rachunek różniczkowy i całkowy według stanu ówczesnej wiedzy, w opracowaniu niemieckiego teologa, przyrodnika, matematyka, fizyka i geologa Ernsta Friedricha Wrede \(1766\-1826\). Niewiele wiadomo o pochodzeniu i edukacji autora. Przypuszcza się, że pochodził z rodziny szlacheckiej, a kształcił się w Greifswaldzie, Halle i Berlinie. Był proboszczem w Jasenitz na Pomorzu Zachodnim. Tytuł profesora otrzymał w 1797 r. \(z obietnicą zatrudnienia w Berlinie\), a następnie był profesorem w Friedrich\-Wilhelm\-Gymnasium w Berlinie. W 1801roku został honorowym członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk Przyrodniczych w Berlinie. W 1806 przyjął posadę profesora matematyki i fizyki na Uniwersytecie w Królewcu. Tutaj też brał udział w pracach organizacyjnych uczelni i był w semestrze letnim 1810 i 1822 prorektorem macierzystej uczelni. W okresie pruskiej reformy oświaty był czasowo członkiem powołanej w 1810 r. Wissenschaftliche Deputation w Królewcu, która miała przeprojektować szkolnictwo w duchu neohumanizmu. Najważniejszą i przełomową pracą autora jest „Geologische Resultate aus Beobachtungen über einen Theil der südbaltischen Länder” prezentującą geologiczne wyniki z obserwacji części krajów południowego Bałtyku, którą poprzedził wyczerpującym i systematycznym przedstawieniem podstawowych zasad aktualizmu w geologii. Rachunek różniczkowy i całkowy to współcześnie podstawowy dział analizy matematycznej, badający pochodne i całki funkcji zmiennej rzeczywistej lub zespolonej. Podstawy rachunku różniczkowego i całkowego zostały odkryte mniej więcej ok. 1670 r. niezależnie przez angielskiego fizyka i matematyka Isaaca Newtona \(1642 – 1727\) oraz niemieckiego filozofa i matematyka Gottfrieda Wilhelma Leibniza \(1646 – 1716\). Jednak idee rachunku różniczkowego i całkowego można znaleźć we wcześniejszych pracach wielu matematyków \(nawet w pracach Archimedesa – III w. p.n.e.\). Rachunek różniczkowy i całkowy opiera się na dwóch podstawowych operacjach\: różniczkowaniu i całkowaniu. Różniczkowanie odnosi się przede wszystkim do zagadnień związanych z prędkością, przyspieszeniem, nachyleniem, krzywizną krzywych itp. Całkowanie zaś wiąże się z obliczaniem pól powierzchni, objętości, z pojęciem środka ciężkości i z wieloma innymi ogólnymi zagadnieniami, które dotyczą całości w takiej lub innej postaci. W pewnych warunkach operacje, tj. różniczkowanie i całkowanie są ze sobą związane. Mówi się, że są wobec siebie wzajemnie odwrotne. Rachunek różniczkowy i całkowy dostarcza wielu skutecznych procedur obliczeniowych, które pozwalają na wręcz automatyczne rozwiązywanie problemów, jakie bez tych narzędzi byłyby trudne, a nawet niemożliwe. Obecnie wiedza ta wchodzi w skład działu matematyki zwanej analizą matematyczną. Stanowi ona podstawowy język zarówno nauk przyrodniczych, jak i techniki. W trakcie intensywnych prac nad rachunkiem różniczkowym i całkowym narodził się inny, najbardziej użyteczny dział matematyki \- równania różniczkowe. Już u Newtona można znaleźć potwierdzenie, że równania różniczkowe umożliwiają matematyczne modelowanie praw przyrody. Następcy Newtona korzystali z jego wielkiej przenikliwości i rozwijali jego pomysły w mechanice nieba, teorii sprężystości, nauce o cieple, świetle i dźwięku – fundamentalnych zagadnieniach fizyki matematycznej. W każdym z tych przypadków równania różniczkowe modelują owe zjawiska i są dość dokładnym ich opisem. Wszystkie te odkrycia miały ogromne znaczenie dla dalszego rozwoju cywilizacji."]
