Szukana fraza: [Opis = "Goethe’s Schriften \(Wiedeń, Lipsk, 1787\) \- czwarty tom antologii utworów Johanna Wolfganga von Goethe \(1749\-1832\), powszechnie uznawanego za najwybitniejszego przedstawiciela literatury niemieckiej, a także jednego z najbardziej znaczących w skali światowej, dramaturga, prozaika, uczonego, polityka i męża stanu. Goethe, był obok Friedricha Schillera \(1759\-1805\), czołowym przedstawicielem klasycyzmu weimarskiego oraz prekursorem romantyzmu. Był również myślicielem i uczonym, znawcą wielu dziedzin wiedzy oraz sztuki. Goethe to jedyny pisarz Niemiec, którego ranga i pozycja międzynarodowa mogą się równać z tą, którą cieszą się najważniejsi filozofowie niemieccy, często zresztą czerpiący z jego twórczości i pomysłów. O pozycji Goethego w krajach niemieckojęzycznych świadczy określanie jego utworów już w końcu XVIII wieku jako klasyki. W perspektywie kultury europejskiej, weimarski pisarz to najważniejszy i niedościgły przedstawiciel romantyzmu, którego stosunek do kultury epoki rozpoczętej wraz z nastaniem Wieku Świateł można porównać do relacji Szekspira do Odrodzenia i postawy Dantego wobec Wieków Średnich. Do jego najbardziej znanych dzieł należą „Faust”, „Cierpienia młodego Wertera”, ballada „Król Olch”, dramaty historyczne „Egmont” i „Götz von Berlichingen”, powieść „Powinowactwa z wyboru” etc. Niniejszy tom zawiera trzy kolejne utwory Goethego. Pierwszy to dramat w pięciu aktach „Stella”, napisany w 1775 roku. Prapremiera odbyła się w Teatrze Narodowym w Hamburgu w 1776 roku i dość szybko wywołała burze moralnego oburzenia. Na koniec bohater Fernando, równie wrażliwy, co chwiejny, otrzymuje obietnicę podwójnego małżeństwa, tym samym młody Goethe daje do zrozumienia, że można być szczęśliwym także w trójkę. Było to całkowicie sprzeczne z ówczesnymi mieszczańskimi normami zachowania. Na podstawie pierwszej wersji, sztuka została później poprawiona i ukończona w latach 1803\-1805. Drugi, w tej części antologii to utwór dramatyczny w sześciu aktach „Der Triumph der Empfindsamkeit”. Pierwsza wersja została napisana w grudniu 1777 roku. Premiera sztuki odbyła się w Teatrze Dworskim w Weimarze, w styczniu 1778 roku z muzyką Carla Friedricha Siegmunda von Seckendorffa. Sam Goethe grał Andrasona. W 1787 roku ukazała się drukiem wersja druga. Tom zamyka „Die Vögel. Nach dem Aristophanes” \- komediowo\-parodystyczna jednoaktówka napisana na przestrzeni czerwca i lipca 1780 roku."]
