Szukana fraza: [Opis = "Gedichte von L.F.G. Goekingk \(Lipsk, 1780\) \- część pierwsza zbioru utworów poetyckich, których autorem jest Leopold Friedrich Günther von Goeckingk \(1748\-1828\). Urodzony w Gröningen koło Halberstadt, Leopold Friedrich Günther von Goeckingk \(znany także jako Göckingk\) był niemieckim poetą okresu rokoko, publicystą i pruskim urzędnikiem. Uczęszczał do szkoły katedralnej w Halberstadt, gdzie nawiązał kontakt z Johannem Wilhelmem Ludwigiem Gleimem \(1719\-1803\). Naukę kontynuował w Pädagogium w Halle założonym przez Augusta Hermanna Francke \(1663\-1727\). Tam spotkał Gottfrieda Augusta Bürgera \(1747\-1794\), z którym później się zaprzyjaźnił. Na uniwersytecie w Halle studiował od 1765 roku kameralistykę i prawoznawstwo. Po ukończeniu studiów został w 1768 roku referendarzem w Kamerze Wojny i Domen w Halberstadt.Od 1770 roku był dyrektorem kancelarii w Ellrich. W tym czasie spotkał Ludwiga Friedricha Augusta Unzera \(1748\-1774\), który zapoznał go z nowym nurtem literackim Sturm und Drang. Kolejne lata były jego najowocniejszym okresem twórczym. Z miłości do przyszłej żony Sophie Vopel i korespondencji z nią powstała jego książka \"Lieder zweier Liebenden\" \(1777\) \- sentymentalna powieść autobiograficzna w epistołach, która wzbudziła silne zainteresowanie wśród jemu współczesnych. Od 1776 do 1779 roku wydawał wspólnie z Gottfriedem Augustem Bürgerem czasopismo \"Göttinger Musenalmanach\", a w latach 1780\-1788 razem z Johannem Heinrichem Vossem \(1751\-1826\) \- „Hamburger Musenalmanach”. W 1783 roku założył czasopismo \"Journal von und für Deutschland\", które służyło celom oświatowym. W 1786 roku został radcą w Kamerze Wojny i Domen w Magdeburgu, w 1788 roku w Wernigerode, w 1793 roku tajnym radcą finansowym w Berlinie. W 1789 roku król pruski nadał mu tytuł szlachecki. W latach 1803\-1804 był odpowiedzialny za reformę administracji w Fuldzie. W 1809 roku Leopold Friedrich Günther von Goeckingk przeszedł na emeryturę, a w 1814 roku wycofał się zupełnie z relacji służbowych, poświęcając się w całości twórczości literackiej. Według wielu literaturoznawców, za najlepsze w jego twórczość uznać można epigramaty i epistoły, gdzie pod francuską imitacją odnaleźć można ciepło i naturalność. Niniejszy zbiór zawiera utwór zatytułowany\: Zuschrift an den König von Siam oraz zbiór ponad dwudziestu epistoł adresowanych do różnych odbiorców m.in.\: An Goldhagen\; An Tertullia\; An Benzler\; An Bürger\; An Gleim\; An seinen Bruder etc."]
