Search for: [null = "Encyklopädie, oder zusammenhängender Vortrag der gemeinnützigsten, insbesondere aus der Betrachtung der Natur und des Menschen gesammelten Kenntnisse \(Berlin, Szczecin\; 1794\) \- drugie, uzupełnione wydanie czwartej części encyklopedii wiedzy powszechnej, której autorem jest niemiecki matematyk i fizyk Georg Simon Klügel \(1739\-1812\). Klügel uczęszczał do gimnazjum Johanneum, renomowanej humanistycznej szkoły w Hamburgu. Z tej szkoły przeszedł do hamburskiego Gymnasium Academicum, gdzie otrzymał solidne wykształcenie matematyczne. Mimo zamiłowania i talentu do przedmiotów ścisłych w gimnazjum, nie zdecydował się jednak na karierę matematyczną i w 1760 roku wstąpił na uniwersytet w Getyndze z zamiarem podjęcia studiów teologicznych. Na uniwersytecie w Getyndze Klügel uczęszczał na kurs matematyki w ramach studiów teologicznych, dzięki czemu poznał Abrahama Kästnera \(1719\-1800\), który szybko dostrzegł jego talent matematyczny. Ostatecznie w 1763 roku doktoryzował się z matematyki. Pozostał w Getyndze do 1765 roku. W marcu 1767 roku został mianowany profesorem matematyki na uniwersytecie w Helmstedt. W 1788 roku przeniósł się na uniwersytet w Halle \(katedra matematyki i fizyki\). Pozostał na tym stanowisku do końca swojej kariery, pełniąc w latach 1797\-1798 funkcję rektora uniwersytetu. Po dwudziestu latach pracy na tym stanowisku, w 1808 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł cztery lata później, w 1812 roku. To właśnie podczas pracy na uniwersytetach w Helmstedt i Halle Klügel wniósł swój najważniejszy wkład do matematyki. Była to w pewnym sensie mieszanka encyklopedycznego stylu gromadzenia faktów z prawdziwie nowatorskimi pomysłami w matematyce i jej zastosowaniach w różnych dziedzinach, takich jak optyka i meteorologia. Od 1765 roku był członkiem korespondencyjnym Akademii Nauk w Getyndze , a od 1803 roku, za zasługi dla matematyki, członkiem Akademii Berlińskiej. Od 1794 roku był również honorowym członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk w Sankt Petersburgu. Encyklopedia Klügela została opublikowana po raz pierwszy w latach 1782\-1784 w trzech częściach. Drugie wydanie ukazało się w siedmiu częściach w latach 1792\-1817. Niniejszy, czwarty tom drugiego wydania zawiera kompedium ówczesnej, ludzkiej wiedzy, zebranej na podstawie obserwacji natury i człowieka. Encyklopedia nie jest jednak, jak wiele nam współczesnych publikacji, zapisana w formie zbioru, ułożonych alfabetycznie artykułów hasłowych, złożonych ze słów kluczowych i tekstów je objaśniających, lecz przyjmuje formę bardziej opisową, złożoną z trzech głównych części. Pierwsza zawiera rozprawę dotyczącą różnych aspektów i fundamentów wiedzy \(nauki\) o morzu, niem. Seewissenschafften \(m.in. sztuka budowy okrętów, taktyka morska, architektura morska\), której autorem jest Christian Gottlieb Daniel Müller \(1753 \-1814\) \- podpułkownik Królestwa Wielkiej Brytanii i Królestwa Hanoweru, kapitan fregaty celnej Elbe oraz autor i tłumacz specjalistycznej literatury morskiej. Tę część uzupełnia mini słownik słownictwa morskiego, z tłumaczeniem na język angielski i francuski. Druga przedstawia zagadnienia z zakresu wojskowości, czyli spraw związanych z wojskiem i sposobem prowadzenia wojny. Natomiast ostatnia, trzecia części odnosi się do szeroko pojętej filozofii, w tym .min.\: psychologii i jej filozoficznych aspektów, logiki, estetyki, teologii naturalnej, etyki, moralności, religii etc."]
