Szukana fraza: [Opis = "Druga część Leben grosser Helden des gegenwärtigen Krieges \(1758, Halle\) \- publikacji, wydanej drukiem, w dziewięciu tomach na przestrzeni 1758\-1764, zawierającej biografie wielkich bohaterów wojennych, za czasów rządów Fryderyka Wilhelma I \(1688\-1740\) \- od 1713 roku króla Prusa i elektora Brandenburgii, twórcy militarnej potęgi Prus oraz jego następcy Fryderyka II Wielkiego \(1712\-1768\) \- króla Prus w latach 1740\-1786, pod którego rządami Prusy stały się jednym z najpotężniejszych państw europejskich. Autorem dokumentu jest niemiecki prawnik i historyk Karl Friedrich Pauli \(1723\-1778\). W niniejszej części znajdują się opisy losów życia i przebiegu kariery wojskowej uczestników, a zarazem bohaterów wojen śląskich \(określenie XVIII\-wiecznych konfliktów zbrojnych między Austrią a Prusami, wraz ze zmieniającymi się sojusznikami, których przedmiotem była walka o panowanie nad Śląskiem\) oraz wojny siedmioletniej \(1756\-1763\) etc. Część drugą rozpoczyna biogram Augusta Wilhelma Hohenzollerna\; niem. August Wilhelm Prinz von Preußen \(1722\-1758\) \- pruskiego księcia i oficera, młodszego brat króla Fryderyka II Wielkiego. Nie będąc następcą tronu August Wilhelm był predestynowany dla kariery wojskowej. Gdy miał osiem lat, ojciec podarował mu regiment kirasjerów, a w wieku jedenastu lat został porucznikiem, co podkreśla jego dobry stosunek z ojcem. Po śmierci ojca brat awansował go do rangi generał\-majora kawalerii w 1741 roku, później został generałem infanterii. Zdobył uznanie Fryderyka II biorąc udział w pierwszej 91740\-1742\) i drugiej \(1744\-1745\) wojnie śląskiej. W trzeciej wojnie śląskiej, która wybuchła w 1756 roku, świeżo awansowany August Wilhelm wziął udział, jednakże latem 1757 roku \- po niefortunnej bitwie pod Kolinem \(1757\) kiedy to stracił cztery bataliony \- Fryderyk zdymisjonował go ze wszystkich stanowisk. Urażony zdymisjonowaniem latem 1757 roku August Wilhelm wycofał się do swej rezydencji w Oranienburgu, gdzie ciężko zachorował i umarł rok później, w wieku zaledwie 36 lat. W dalszej części dokumentu znajdują się opisy takich postaci jak\: Friedrich Wilhelm von Dossow \(1669 \- 1758\) \- pruski general i feldmarszałek, od 1724 roku formalny gubernator Wesel, uczestnik wojny o sukcesję hiszpańską, kampanii pomorskiej 1715\/1716, pierwszej i drugiej wojny śląskiej, odznaczony w 1742 roku Orderem Orła Czarnego \(niem. Schwarzer Adlerorden\) \- do 1918 najwyższym odznaczeniem królestwa Prus\;.Kaspar Ernst von Schultze \(1691 \-1757\) \- pruski generał porucznik, komendant Wrocławia \(niem.Breslau\), dyrektorem Królewskiej Akademii Rycerskiej w Legnicy \(niem. Liegnitz\), za zasługi w 1732 roku podniesiony do godności szlacheckiej, uczestnik wojny o sukcesję hiszpańską \(m.in. bitwa pod Malplaquet 1709, oblężenie Bouchain 1711\), kampanii pomorskiej 1715 \/1716\; wojen śląskich, cięzko ranny w bitwie pod Wrocławiem \(22 listpad 1757\) zmarł kilkanaście dni później,z powodu odniesionych ran\; Johann Ludwig von Ingersleben \(1703\-1757\) \- pruski generał major, należący do bliskiego otoczenia Fryderyka Wielkiego\; w 1739 roku odznaczony Orderem Szlachetności \(niem. Edelmut\-Orden, fr.Ordre de la Générosité\) \- pruskim odznaczeniem nadawanym w latach 1687\-1740, uczestnik wojen śląskich, rycerz Orderu Pour le Mérite \-najwyższego pruskiego orderu wojskowego do 1918 roku,ciężko ranny w bitwie pod Wrocławiem \(1757\), zmarł kilka dni później na skutek amputacji nogi. W dalszej kolejności zamieszczono biogramy równie zasłużonych bohaterów wojennych, w randze generała majora. Należą do nich\: Christian Siegfried von Krosigk \(1700 \- 1757\), Henning Ernst von Oertzen \(1695 \- 1756\), Hartwig Karl von Wartenberg \(1711 \-1757\), Dietrich Ehrhard von Knobloch \(1690 lub 1693 \- 1757\) oraz Kaspar Friedrich von Rohr \(1702 \- 1757\). Materiał uzupełnia obszerna informacja o królewskich regimentach pruskich."]

Wyników: 1