Szukana fraza: [Opis = "Die slavisch\-nationalkirchlichen Bestrebungen in der Tschechoslowakei mit besonderer Berücksichtigung der tschechoslowakischen und der orthodoxen Kirche \(Lipsk, 1938\) \- publikacja Rudolfa Urbana stanowiąca historyczne studium historii Kościoła narodowego w Czechosłowacji w okresie międzywojennym XX wieku, wydana jako dziewiąty zeszyt serii Slavisch \- Baltische Quellen und Forschungen, wydawanej przez niemieckiego slawistę Reinholda Trautmanna \(1883\-1951\). Praca kompleksowo przedstawia genezę, kryzysy i zmagania intelektualne, konstytucję, strukturę, dogmatykę i doktrynę czechosłowackiego kościoła narodowego, dostarczając przy tym bogatego materiału źródłowego. Powstanie Husyckiego Kościoła Czechosłowackiego związane było z kryzysem w Kościele katolickim w Czechach po I wojnie światowej, w którym do 1918 roku episkopat stanowił lojalną podporę rządów dynastii Habsburgów. Niezadowolenie społeczne po rozpadzie Austro\-Węgier związane z negatywnym stosunkiem Czechów do hierarchii kościelnej było wyrażane przez ruch Precz od Wiednia i od Rzymu. Znalazł on wsparcie w grupie nastawionych modernistycznie księży katolickich, dążących do reform kościelnych. Duchowni ci zrzeszeni w stowarzyszenie Jednota Československého Duchovenstva postulowali\: wprowadzenie języków narodowych do liturgii, zniesienie obowiązkowego celibatu duchownych i dopuszczenie przedstawicieli wiernych w rządach Kościołem. Na początku 1920 roku część sympatyków ruchu społecznego Precz od Wiednia i od Rzymu oraz wspierający ich duchowni postanowili ostatecznie zerwać jedność z Kościołem katolickim nie widząc szans na uznanie swoich postulatów. W wyniku schizmy powstał narodowy Kościół Czechosłowacki, zorganizowany w patriarchat, który w początkach odwoływał się do tradycji i dorobku\: św. Cyryla i św. Metodego, utrakwistów i braci czeskich. Sympatyzował również z prawosławiem i starokatolicyzmem. Z czasem jednak zbliżył się do haseł radykalnych grup protestantyzmu \(uniwersalizm, unitarianizm\), aby ostatecznie uformować własną oryginalną doktrynę w duchu modernizmu. Pierwsze uroczyste nabożeństwo Kościoła Czechosłowackiego odprawiono 8 stycznia 1920 w kościele prawosławnym św. Mikołaja w Pradze. Pierwsza parafia powstała 15 stycznia 1920 w Radwanicach staraniem proboszcza Ferdinanda Stibora. W 1924 roku w Kościele Czechosłowackim na skutek różnic w poglądach liderów nad przyszłością wspólnoty doszło do rozłamu. Wyodrębnił się z niego Kościół Prawosławny Czechosłowacji. Po śmierci pierwszego patriarchy Karela Farskýego \(1880\-1927\) Kościół zaczął się jeszcze bardziej liberalizować. Doktryna Czechosłowackiego Kościoła Husyckiego jest oryginalna dla tego wyznania i na przestrzeni kilkudziesięciu lat ewoluowała. W latach 1920–1924 była ortodoksyjna, co miało związek z unią Kościoła Czechosłowackiego i Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Później zaczęła być modyfikowana w duchu modernizmu katolickiego. Główny teolog Kościoła, Karel Farský \- główny teolog Kościoła sformułował własny katechizm, w którym odrzucał boskość Jezusa Chrystusa i osobowość Ducha Świętego, a także w oryginalny sposób rozumiał osobę Boga. W 1931 roku w duchu reform Farskýego Kościół oficjalnie odrzucił m.in. dogmaty o Trójcy Świętej, dziewiczym poczęciu Jezusa Chrystusa, jego zmartwychwstaniu i ponownym przyjściu w dniu Sądu Ostatecznego."]
