Search for: [null = "Deutsche Geschichte \(Berlin, 1913\) \- trzeci tom \(wydanie czwarte\) „Historii Niemiec”, w opracowaniu niemieckiego historyka, profesora uniwersyteckiego Karla Lamprechta \(1856\-1915\). Dzieło zostało wydane w dwunastu tomach po raz pierwszy w latach 1891\-1909 i trzech tomach uzupełniających. Publikacja stanowi obszerną prezentację historii Niemiec. Analizuje rozwój polityczny, społeczny, gospodarczy i kulturalny tego kraju, ze szczególnym uwzględnieniem kształtowania niemieckiej świadomości i tożsamości narodowej począwszy od czasów prehistorycznych do czasów współczesnych autorowi opracowania oraz relacje Niemiec z resztą Europy. Lamprecht przez długi czas zaliczany był do autsajderów wśród historyków niemieckich. Za życia był przez większość kolegów\-fachowców odrzucany z powodu „nowego ewangelicyzmu nauk historycznych” , z powodu rzekomego pojmowania historii uwięzionego „materializmem historycznym”, jak również propagowania „zachodnich” demokratyczo\-liberalnych tendencji jako „błędny nauczyciel”. Cieszył się natomiast uznaniem poza kręgiem historyków, przede wszystkim zagranicą. Lamprecht doszedł do teorii, że historyczny rozwój świadomości narodowej powstał w kilku etapach na przestrzeni wieków. Etapy te odpowiadają gospodarczo\-kulturalnemu rozwojowi, które charakteryzuje w następujący sposób\: Symbolismus \(do 350 roku naszej ery, polowania i łowienie ryb\)\; Typismus \(lata 350–1050, produkcja towarów na własne potrzeby\)\; Konventionalismus \(lata 1050–1450, produkcja na potrzeby dworu\)\; Individualismus \(lata 1450–1700, powstanie handlu i gospodarki pieniężnej\) i Subjektivismus \(od 1700 roku, gospodarka pieniężna, indywidualny handel i przemysł\). Konsekwencją tego podziału rozwoju gospodarczo\-kulturowego była jego periodyzacja niemieckiej historii."]
