Search for: [null = ". Sallusti Crispi Opera … \(Norymberga, 1845\) \- publikacja zawierająca dzieła rzymskiego historyka i polityka Salustiusza, właściwie Gaiusa Sallustiusa Crispusa \(86 p.n.e. \- 34 p.n.e.\). Opracowanie zawiera zachowane do naszych czasów w całości De coniuratione Catilinae \(Spisek Katyliny\) i Bellum Iugurthinum \(Wojna z Jugurtą\) oraz mowy i listy pochodzące z najbardziej dojrzałego i najobszerniejszego, zachowanego fragmentarycznie dzieła Historiae \(Dzieje\). Salustiusz urodził się w Amiternum w kraju Sabinów. Podobnie jak Cyceron, przybył do Rzymu jako homo novus, człowiek spoza elity rządzącej. W stolicy początkowo korzystał ze wsparcia Marka Licyniusza Krassusa, później jego patronem został Cezar. Salustiusz stał się bardzo oddanym zwolennikiem Cezara. Związany ze stronnictwem popularów, w 59 p.n.e. był kwestorem, w 52 roku p.n.e. trybunem ludowym. W 50 roku p.n.e. został usunięty ze składu senatu pod zarzutem niemoralnego prowadzenia się, w istocie przypuszczalnie z powodów politycznych, jako członek stronnictwa popularów. Jako trybun ludowy Salustiusz swymi gwałtownymi wystąpieniami naraził się stronnictwu optymatów, którzy stanowili wówczas większość w senacie. Powrócił do senatu po wybuchu wojny domowej w 49 p.n.e., w czasie której stał po stronie cezarian. Poniósł klęskę w Ilirii, lecz w 46 p.n.e. zdobył wyspę Cercynę wraz z zapasami zboża zgromadzonymi przez Pompejusza. Niedługo potem objął jako propretor namiestnictwo w prowincji Africa Nova, skąd powrócił z niemałymi bogactwami. Przypuszcza się, że to od jego imienia, jako założyciela, pochodzi nazwa horti Sallustiani \(Ogrody Salustiuszowe\). Po śmierci Cezara w 44 p.n.e. Salustiusz wycofał się z polityki i rozpoczął pracę historyka. Jako historyk nie tylko zwracał uwagę na fakty, ale przede wszystkim starał się je interpretować, wyjaśniać w świetle filozofii dziejów przejętej od greckich uczonych Posejdoniosa i Teopompa. W swych dziełach piętnował degenerację współczesnych mu elit, przeciwstawiając je wizerunkowi dawnych Rzymian. Salustiusza uważa się za jednego z największych rzymskich dziejopisarzy. Tacyt nazywa go „rerum Romanorum florentissimus auctor” – najwybitniejszym historykiem dziejów Rzymu. Ceniono również jego talent oratorski, o czym świadczy opinia św. Augustyna\: „vir disertissimus Sallustius” \(Salustiusz jest wybitnym mówcą\), jak i bezstronność\: „Sallustius autem auctor certissimus” \(Salustiusz zaś jest najbardziej wiarygodny\). Cześć oddał mu również rzymski poeta Marcjalis\: „Hic erit, ut perhibent doctorum corda virorum \/ primus Romana Crispus in historia” \(Jak uważają co tęższe umysły, ów Kryspus otrzyma \/ miano pierwszego w nauce dziejów narodu rzymskiego\). Publikacja została wydana i opatrzona uwagami przez niemieckiego filologa, rektora i profesora gimnazjum w Norymberdze Ernsta Wilhelma Fabriego \(1796\-1845\)."]

Number of results: 1