Obiekt

Tytuł: Geschichte der Deutschen von der Reformation bis zur Bundes-Acte […] Fünfter Band

Autor:

Menzel, Karl Adolf

Data wydania:

1833

Rodzaj dokumentu:

książka

Opis:

Geschichte der Deutschen von der Reformation bis zur Bundes-Acte (Wrocław, 1833) - piąty tom dzieła historycznego niemieckiego pedagoga, radcy konsystorza i historyka Karla Adolfa Menzela (1784-1855). Autor, po śmierci ojca, urzędnika administracyjnego, przybył w 1790 roku do Wrocławia pod opiekę brata swojej matki, filologa i pisarza Georga Gustava Füllborna, który szczególnie wspierał jego zainteresowania historyczne. Ukończył Elisabethgymnasium we Wrocławiu, a następnie studiował teologię protestancką w Halle. Po pierwszym egzaminie został nauczycielem w prywatnej szkole Johanna Wilhelma Oelsnera we Wrocławiu i zaczął wówczas publikować historię lokalną. W 1807 roku objął kierownictwo prywatnej szkoły w Legnicy. W 1809 roku, mając zaledwie 25 lat, został profesorem w Elisabethgymnasium we Wrocławiu, a w 1814 r. jego prorektorem. W 1813 roku podczas pobytu pruskiej rodziny królewskiej we Wrocławiu uczył historii książąt Wilhelma i Karola. W 1824 został powołany do rady konsystorza. Jego zadaniem był nadzór nad całym systemem szkolnictwa wyższego w województwie śląskim. Neuere Geschichte der Deutschen von der Reformation bis zur Bundes-Acte to główne dzieło Menzela, które opisuje historię nowożytną Niemiec od okresu reformacji do założenia Związku Niemieckiego w 1815 roku. Zostało opublikowane w dwunastu tomach na przestrzeni 1826-1848. Autor odnosi się do zmian politycznych, społecznych i kulturowych, które miały miejsce w omawianym okresie i analizuje wpływ tych zmian na społeczeństwo niemieckie. Menzel posługuje się przy tym szczegółową i precyzyjną analizą, a język opisujący wydarzenia historyczne, dostarcza wszechstronnego opisu historii nowożytnej Niemiec. Tom piąty opisuje okres rządów syna Ferdynanda I Habsburga i Anny Jagiellonki – Maksymiliana II Habsburga (1527-1576) a następnie jego syna Rudolfa II Habsburga (1552-1612), który 27 października 1575 roku w Ratyzbonie został vivente imperatore (za życia cesarza, czyli swojego ojca) wybrany na króla Niemiec, co gwarantowało mu dziedziczenie tytułu cesarskiego. Rudolf wykazywał pogłębiające się z wiekiem zaburzenia psychiczne spowodowane najprawdopodobniej postępującą, wrodzoną kiłą. Dręczyły go częste stany lękowe oraz obsesje na tle religijnym, w akcie szału dopuścił się nieudanej próby morderstwa, po której usiłował popełnić samobójstwo. Ulegał bardzo silnym wpływom filozofii hermetycznej oraz innych prądów okultystycznych i kabalistycznych. Jego praski dwór stał się oazą dla rozmaitej maści czarowników, alchemików, astrologów i rabinów-kabalistów, w których wiedzę i zdolności cesarz pokładał bezgraniczną ufność. Rudolfa cechowała bardzo chwiejna postawa wobec Kościoła. W okresach szczególnego nasilenia objawów choroby ostentacyjnie odrzucał wiarę katolicką - deklarując postawę zbliżoną do satanizmu - oddawał się praktykowaniu wiedzy tajemnej. Widok duchownych, których na podstawie przepowiedni posądzał o spiskowanie przeciw niemu i nastawanie na jego życie, budził w nim wówczas paniczny lęk.

Wydawca:

Druck und Verlag von Graß, Barth und Comp.

Miejsce wydania:

Breslau

Identyfikator zasobu:

oai:dlibra.bibliotekaelblaska.pl:69858

Sygnatura:

KD.3631.5

Język:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)

Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:

Data ostatniej modyfikacji:

3 gru 2024

Data dodania obiektu:

3 gru 2024

Liczba wyświetleń treści obiektu:

1

Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF

1

Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF czarno-biały

0

Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:

https://dlibra.bibliotekaelblaska.pl/publication/75374

Wyświetl opis w formacie RDF:

RDF

Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:

OAI-PMH

×

Cytowanie

Styl cytowania:

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji