:

Skizzen und Studien zur französischen Revolutions-Geschichte

:

Brunnemann, Karl Otto Martin

:

eseje historyczne - 19 w. ; szkice historyczne - 19 w. ; historia ; historia Francji ; rewolucja francuska (1789-1799) ; historia rewolucji francuskiej ; Wielka Rewolucja Francuska ; Platière, Jeanne Marie Philipon Roland de la (1754-1793) ; Madame Rolnad ; Buzot, François Nicolas Léonard (1760-1794) ; Desmoulins, Lucie Simplice Camille Benoit (1760-1794) ; żyrondyści ; upadek żyrondystów - 1793 r. ; jakobini ; klub jakobinów ; terror jakobiński ; Robespierre, Maximilien (1758-1794) ; Trybunał Rewolucyjny (1793-1795) ; Konwent Narodowy ; Brunnemann, Karl Otto Martin (1823-1896)

:

Skizzen und Studien zur französischen Revolutions-Geschichte (Brunszwik, 1877) - szkice i studia nad historią rewolucji francuskiej, w opracowaniu niemieckiego nauczyciela i historyka Karla Brunnemanna (1823-1896), którego zainteresowania literackie koncentrowały się głównie na rewolucji francuskiej i postaciach z tego okresu. W niniejszym opracowaniu autor prezentuje sześć szkiców historycznych. Pierwszy opisuje postać Madame Roland; właśc. Jeanne Marie Philipon Roland de la Platière(1754-1793) - francuską działaczkę polityczną, wielką przeciwniczkę Maksymiliana Robespierre’a i jakobinów. Drugi koncentruje się na postaci ukochanego madame Roland - Françoisa Nicolasa Leonarda Buzota (1760-1794) - francuskiego polityka i przywódcy rewolucji francuskiej. W okresie Wielkiej Rewolucji Francuskiej madame Roland wraz z mężem przeprowadzili się do Paryża i stali się ważnymi figurami na scenie politycznej - we dwoje nieformalnie przewodzili tzw. Żyrondzie. Kolejny szkic historyczny odnosi się do osoby Camille’a Desmoulinsa (1760-1794) - francuskiego adwokata, publicysty i polityka, który po zdymisjonowaniu popularnego ministra finansów Neckera osobiście wezwał tłum zgromadzony w Palais-Royal do szturmu na Bastylię i wziął w nim osobisty udział. Czwarty esej dotyczy upadku żyrondystów, który nastąpił 2 czerwca 1793 roku, gdy zostali aresztowani i usunięci z Konwentu Narodowego przez jakobinów. Ten przewrót zakończył ich wpływ na rewolucję i utorował drogę do rządów terroru pod przywództwem jakobinów. Piąty szkic charakteryzuje klub jakobinów, na którego czele stał Maximilien Robespierre (1758-1794). Ostatni szósty esej historyczny odnosi się do Trybunału Rewolucyjnego – organu sądowego w okresie rewolucji francuskiej, działającego w latach 1793-1795, powołanego przez Konwent Narodowy jako główny instrument terroru jakobińskiego. Wyroki Trybunału Rewolucyjnego nie podlegały apelacji ani kasacji i były wykonywane w ciągu 1–3 dni. Trybunał bazował na ustawie o osobach podejrzanych, wydawał 2 rodzaje wyroków: uniewinniający lub skazujący na karę śmierci.

:

1877

:

W. Bracke jr.

Place_of_issue:

Braunschweig

:

książka

:

KD.14903

:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)