:

Der Aufschwung der deutschen Kultur vom 18. Jahrhundert bis zum Weltkrieg

:

Steinhausen, Georg

:

rozwój kultury niemieckiej od XVIII wieku ; kulturoznawstwo ; historia Niemiec ; historia kultury niemieckiej ; dziedzictwo kulturowe Niemiec ; spuścizna kulturowa Niemiec ; Steinhausen, Georg (1866-1933)

:

Der Aufschwung der deutschen Kultur vom 18. Jahrhundert bis zum Weltkrieg (Lipsk, Wiedeń; 1920) - publikacja stanowiąca zmodyfikowany przedruk ostatnich dwóch rozdziałów dzieła „Geschichte der deutschen Kultur”, którego autorem jest niemiecki bibliotekarz i kulturoznawca, uznawany za pioniera niemieckich badań epistolarnych Georg Steinhausen (1866-1933). Liczne prace Steinhausena dotyczące historii kultury niemieckiej były przez długi czas uznawane za standardowe i były wielokrotnie wznawiane. Niniejszy materiał, ilustrowany unikatowymi rycinami skoncentrowany jest na rozwoju szeroko pojętej kultury niemieckiej od XVIII wieku do początków I wojny światowej. Autor odnosi się zarówno do kultury materialnej jak i niematerialnej narodu niemieckiego. Rozwój kultury niemieckiej od XVIII wieku do I wojny światowej był okresem znaczących przemian kulturowych. Niemcy w XVIII wieku nie były zjednoczone, składały się z wielu niezależnych państw i księstw, co miało wpływ na zróżnicowanie kultury materialnej. Mimo rozdrobnienia, kultura niemiecka wchłaniała wpływy z całej Europy i spoza niej. Okres ten obejmował rozkwit niemieckiego klasycyzmu z poetami i myślicielami takimi jak Goethe i Schiller, rozwój niemieckiego romantyzmu, który charakteryzował się silnym zainteresowaniem uczuciami, indywidualizmem i historią narodową a także industrializację i związane z nią przemiany społeczne i kulturowe. Pojawiły się nowe formy sztuki, filozofii i odkryć naukowych. Immanuel Kant, jeden z najważniejszych filozofów, sformułował zasady krytycznego rozumu i etyki. Schelling i Hegel rozwijali systemy idealistyczne, a Fichte koncentrował się na filozofii podmiotu. W drugiej połowie XVIII wieku widać również już pewne symptomy zmian w kulturze materialnej, m.in. w architekturze i wzornictwie, związane z nowymi prądami intelektualnymi i artystycznymi. Po okresie wojen napoleońskich i burżuazyjnej rewolucji 1848-1849, Prusy, pod przywództwem Otto von Bismarcka, doprowadziły do zjednoczenia Niemiec w 1871 roku. W Cesarstwie Niemieckim nastąpił rozwój gospodarczy i przemysłowy, ale jednocześnie nasilały się tendencje nacjonalistyczne i militarystyczne. Powstanie Cesarstwa Niemieckiego doprowadziło do intensyfikacji procesów industrializacji i modernizacji, co miało odzwierciedlenie w kulturze materialnej. Zaczęto promować jedność kulturową i narodową. Szybki rozwój gospodarczy i przemysłowy, wpłynął na zmiany społeczne i kulturowe, w tym urbanizację i rozwój klasy średniej. Nastąpił rozwój kultury masowej - prasy, teatrów, muzeów i innych instytucji kulturalnych, które dotarły do szerszych kręgów społeczeństwa. Widoczny był również wzrost ideologii nacjonalistycznej, która łączyła kulturowe idee z politycznymi dążeniami do ekspansji i potęgi. Malarstwo, rzeźba i inne form sztuki, często odwoływały się do historii i mitologii narodowej. Nastąpił również wzrost popularności muzyki klasycznej, szczególnie twórczości Beethovena, Brahmsa i Wagnera, którzy stali się symbolami niemieckiej kultury. Widoczne było również kultywowanie tradycji narodowych, festiwali i uroczystości, które miały na celu budowanie poczucia jedności i wspólnoty.

:

1920

:

Bibliographisches Institut

Place_of_issue:

Leipzig ; Wien

:

książka

:

KD.14867

:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)