:

Das sind die 95 theses oder Streitsätze Dr. Luthers, theuren Andennkens. Zum besondern Abdruck besorgt und mit andern 95 Sätzen als mit einer Uebersetzung aus Ao. 1517 in 1817 begleitet von Claus Harms

:

Harms, Claus

:

teologia ; dzieła Marcina Lutra ; Luter, Marcin - tezy ; historia protestantyzmu w Niemczech ; luteranizm ; teologia protestancka ; reformacja protestancka ; Luter, Marcin (1483-1546) ; Harms, Claus (1778-1855)

:

Das sind die 95 theses oder Streitsätze Dr. Luthers, theuren Andennkens …(Kilonia, 1817) – publikacja wydana z okazji trzechsetnej rocznicy przybicia na drzwiach kościoła zamkowego w Wittenberdze 95 tez niemieckiego duchownego chrześcijańskiego i tłumacza, doktora teologii Marcina Lutra (1483-1546), co miało miejsce 31 października 1517 roku. Wydarzenie to uważane jest za symboliczny początek reformacji, Te rewolucyjne idee posłużyły za katalizator ostatecznego zerwania z Kościołem katolickim i odegrały później kluczową rolę w kształtowaniu ruchu znanego jako reformacja protestancka. Luter napisał swoje radykalne tezy, aby wyrazić swoje rosnące zaniepokojenie korupcją w Kościele. W zasadzie jego tezy wzywały do pełnej reformy Kościoła katolickiego i wzywały innych uczonych do debaty z nim w sprawach polityki kościelnej. Autorem pamiątkowej publikacji jest niemiecki duchowny i teolog luterański Claus Harms (1778-1855), który był znanym kaznodzieją i zwolennikiem czystej nauki luterańskiej. Harms, w trakcie swej działalności stawał się coraz bardziej przekonany, że jego czasy odeszły od wiary czasów reformacji, a przez to od źródła zbawienia. Trzechsetną rocznicę początku reformacji uznał za właściwy moment na wyrażenie swoich poglądów. W opracowaniu opublikował 95 tez Marcina Lutra wraz z 95 tezami przygotowanymi przez samego siebie, skierowanymi przeciwko tendencjom istniejącym w Kościele luterańskim XIX wieku, które Harms uważał za nadużycia. Zadeklarował, że jest gotowy bronić tych tez i odwołać każdy błąd, jaki zostanie mu dowiedziony. Pierwsza teza wymierzona była w powszechny pelagianizm, natomiast większość skierowana była przeciwko racjonalizmowi, który – zdaniem Harmsa – uczynił rozum papieżem jego czasów. Ostatnie dwadzieścia tez wymierzonych było w unię kościelną. Tezy Harmsa wywołały poruszenie i przeciwko nim powstało ponad dwieście pamfletów. Racjonaliści poczuli się dotknięci, jednak inni uznali zaistniały ferment za lekarstwo na słabą wiarę tamtych czasów. Kaznodzieja nadworny Christian Friedrich von Ammon (1766-1850) zaakceptował tezy, po stronie Harmsa stanął również teolog, filozof i pedagog Friedrich Daniel Ernst Schleiermacher (1768-1834). Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. KD.4816 - KD.4818.

:

1817

:

im Verlage der academischen Buchhandlung

Place_of_issue:

Kiel

:

książka

:

KD.4816

:

ger

Prawa:

Domena publiczna (public domain)